The significance of geology for the morphology of potentially unstable rocks

از نظر مفاهیم هوای زمین شناسی و ساختار، می توان انتظار داشت که خطرات سنگ کش در محیط های مختلف زمین شناسی متفاوت باشد. این مقاله با در نظر گرفتن خصوصیات هندسی قطعات سنگی که در دامنه های طبیعی در چهار محیط مختلف زمین شناسی در شرق استرالیا شکل می گیرد، پدیده های سنگ کوهی اغلب توسط نوردی از آوارهای پیش از انحلال مشخص می شود. با اندازه گیری سه بعد اصلی و ایجاد یک ارزیابی سیستماتیک از ویژگی های شکل نمونه های باقیمانده سنگ در محیط های مهم زمین شناسی، مشخص شده است که توزیع اندازه و شکل برای تخریب سطحی از نظر آماری متفاوت است. از نتایج، نشان داده شده است که اندازه و شکل بقایا به طور مستقیم توسط نوع سنگ، ویژگی های هوای آن و ساختار توده سنگ اولیه کنترل می شود. نشان می دهد که شدت خطر افتادن سنگ در مناطق بازالت فوقانی نسبتا پایین است، زیرا اندازه قطعه های نورد با شکستگی نزدیک فاصله ای که از شکل گیری آن به ارث رسیده و تمایل به ادامه عمیق تر و سریع تر می شود، بدتر می شود. همچنین در مناطقی از آتشفشانهای پائئوزوئیک پایین تر است، زیرا آنها تمایل به تولید قطعات نسبتا زاویه ای دارند که دارای نسبت های بالایی از قطعات هستند که به طور ذاتی مقاوم تر به نورد هستند. در مقابل، ماسه سنگ های ضخیم پوشیده شده، بلوک های بزرگتری را تشکیل می دهند که نسبتا بزرگتر از اشکال است که بیشتر در معرض نورد قرار دارند. توزیع اندازه قطعه ها به خوبی با توزیع آماری منطقی نرمال تقریب می شود و با استفاده از داده های ارائه شده در این مطالعه می توان داده های اندازه و شکل مورد نیاز برای ارزیابی تصادفی مسیرهای سقوط در زمین های مختلف زمین شناسی محیط ها