An experimental study of surface and sub-surface damage in pulsed water-jet breakage of rocks

این مقاله به بررسی سهم نسبی طول پالس و فرکانس پالس ها در آسیب سطح و زیر سطح که توسط یک جت آب پالس بر روی اهداف سنگ ایجاد می شود، بررسی می شود. مطالعات نشان می دهد که ناحیه شکست به طور مستقیم تحت سطح آسیب دیده، از جمله تشکیل حفره و باز شدن کشش کششی، ناشی از استرس ضربه و جریان آب از پالس آب فرد است. بنابراین، این آسیب، به فرکانس بسامد مرتبط است. ترک های زیر انتقادی، که از این اثرات ناشی می شود و به علت شکست سنگین عمده ای پخش می شوند، به مدت طول پالس بستگی دارد. پالس های طولانی تر برای انتشار ترک ها به عنوان عمق آسیب (عمق حفره) مورد نیاز است.