Empoderamiento, liberación y desarrollo humano

تعدد مطالعات درمورد توانمند سازی در فعالیت روانی اجتماعی نشان دهنده اهمیت و پتانسیل مفهوم، بلکه محدودیت های آن: تمرکز ذهنی فرد، دید منفی قدرت و توجیه خودخواهی است. در این مقاله، توانایی های روان شناختی اجتماعی را دوباره ارزیابی می کنیم و دیدگاه مثبت و سازنده (بر اساس انتقادات بیان شده) قدرت توسعه انسانی را بیان می کنیم. پراکندگی مفاهیم ارتباطی قدرت نیاز به اضافه کردن ابعاد ساختاری و اجتماعی-کارکردی آن، به رسمیت شناختن سه کانون جامع توانمند سازی (پرسنل، تعاملی، اجتماعی) و تکمیل توانمندی های اجتماعی و سازمانی برای توسعه فردی و اجتماعی است. ما قدرت را به عنوان ارزش افزوده (برای عدالت اجتماعی و توسعه انسانی) بررسی می کنیم، که تمریناتش مسئولیت است. ما مشکلات مدل های توانمندسازی بحث برانگیز را مطرح می کنیم که آزادی را پیشنهاد می کنند و مجددا توزیع قدرتی را تصور می کنند که محدود و با سلطه گرایی است. ما یک مدل منابع ارائه می دهیم که فرض می کند که قدرت نامحدود است و می تواند به اشتراک گذاشته شود و همکاری برای دستیابی به توسعه انسانی شامل دو نوع قدرت: قدرت شخصی (درونی)، که فرد را تشکیل می دهد، پیش بینی می کند؛ و امکان (بیرونی)، که از طریق تعامل و محیط زیست، منابع مؤثر، روانی و اجتماعی، اجتماعی و سیاسی و اقتصادی را فراهم می کند که رشد انسانی را تقویت می کند.