Self-assembly by multi-drop evaporation of carbon-nanotube droplets on a polycarbonate substrate

نانولوله های کربنی با قرار دادن یک قطره از پراکندگی آب و اجازه دادن به آن در یک سوبستر پلی کربنات، به خود جذب می شوند. اثر تعداد قطره ها، که در نقطه ی مشابه رسوب قرار می گیرند، بر تراکم خودمونتاژ، برای پنج مرحله اول، نسبتا متناسب است. نانوساختارهای نانوذرات به دست آمده برای مقاومت الکتریکی و قابلیت رطوبت آنها تست شده است. دو غلظت استفاده می شود. یافته شده است که یک غلظت بالاتر و مهمتر از آن، تعداد بیشتری از رسوبات قطره باعث می شود که مقاومت الکتریکی تا چهار مرتبه کاهش یابد و زاویه تماس استاتیک به میزان بیش از سه برابر کاهش یابد. زاویه تماس زاویه تماس نیز افزایش می یابد زیرا زاویه تماس پیشرفته افزایش یافته و یک زاویه کاهش می یابد. این مسئله با درجه پوشش پوشش توسط نانولوله های کربنی مطرح شده است و همچنین با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی اسکن شده است. یک پوشش بهتر پیشنهاد شده است که باعث می شود تا یک قطره پیشرفته و یک نیروی مویرگی بالاتر برای یک قطره به عقب برسد.