Understand the importance of molecular organization at polymer-polymer interfaces in excitonic solar cells

برای بهبود کارایی تبدیل انرژی فتوولتائیک سلول های آلی خورشیدی، لازم است ولتاژ مدار باز و جریان اتصال کوتاه را افزایش دهیم. کار قبلی نشان داده است که هر دو این ویژگی های دستگاه را می توان با استفاده از سیستم های دریافت کننده دوپلیمر متشکل از دو پلیمر بهبود داد که باعث تولید انحلال و بارگذاری اکسیتون ها و انتقال شارژ بعدی به الکترودها می شود. با این حال، عملکرد دستگاه به شدت به شرایط آزمایشگاهی که در آن دستگاه ایجاد شده است، بستگی دارد؛ زیرا ساختار مولکولی رابط بین دو پلیمر را مشخص می کند. زنجیرهای پلیمری میتوانند نسبت به واسطهای متفاوت داشته باشند، و ترتیبهای مختلفی از بخشهای متصل شده که درجهی اختلال آن میتواند بر انرژی و انتقال بار تاثیر بگذارد، داشته باشد. بنابراین، درک این اثر برای بهبود بهره وری از سلول های خورشیدی اکسیژنیک کامل پلیمر بسیار مهم است. در این کار، ما نتایج حاصل از مدل مونت کارلو را که با توجه به ترتیب رشته های پلیمری در رابط های پلیمر-پلیمر در نظر گرفته می شود، ارائه می دهیم و فیزیک های اصلی فیزیکی را متشکل از دینامیک اکسیژن و شارژ می دانیم. نتایج ما نشان می دهد که میزان شارژ استخراج شده از رابط حساس به جهت رشته های پلیمری در رابط ها و در عرض لایه انتشار است که توسط مخلوط هر دو پلیمر تشکیل شده است.