Adapting to climate change by water management organisations: Enablers and barriers

با توجه به محدودیت های هر یک، به طور فزاینده، ترکیب رویکردهای بالا و پایین به انطباق توصیه می شود. با این حال، دانش در مورد اینکه چگونه سازمان ها در مقیاس های مختلف می توانند ظرفیت سازگاری سایر سازمان ها در مقیاس دیگری را افزایش دهند، ناشی از مطالعات اندکی در مورد شبکه های بین سازمانی در مقیاس است. شبکه های اجتماعی بین بازیگران به عنوان یک عامل کلیدی برای ایجاد سازگاری شناخته می شوند. با این حال، مطالعات شبکه به طور کلی بر بازیگران فردی و به ندرت بین سازمان های دولتی تمرکز می کنند. علاوه بر این، ادبیات در حال حاضر ناکافی است تا رابطه بین ویژگی های سازگاری، موانع و تظاهرات سازگاری را درک کند. بررسی نشان می دهد که تحقیق در درک ظهور و حفظ موانع ضروری است. رسیدگی به این شکاف های دانش کمک خواهد کرد تا بهبود طراحی استراتژی های انطباق، در نتیجه بهبود توانایی مدیریت آب برای رسیدگی به چالش های جاری تغییرات آب و هوایی.