Geological discontinuity persistence: Implications and quantification

پایداری ناشی از اختلافات زمین شناختی برای بسیاری از کاربردهای مرتبط با سنگ در علوم زمین، از نظر خواص مکانیکی و هیدرولیکی انقباضات فردی و توده سنگ شکسته اهمیت زیادی دارد. گرچه اهمیت استقامت در دهه های گذشته توسط دانشگاهیان و متخصصان مشخص شده است، اندازه گیری پایداری محدوده بسیار دشوار است. در عمل، طول ردیابی از عود محدود، هنوز هم به عنوان تقریبی برای پایداری استفاده می شود. این مقاله رفتار مکانیکی انسجام های فردی را که به طور کامل پایدار نیستند، و پیامدهای پایداری بر قدرت و ثبات توده سنگ بررسی می کند. سپس روش های کنونی برای اندازه گیری پایداری انقباضی مورد بررسی قرار می گیرند. این بررسی، کاربرد روش های قابل استفاده ترین برای اندازه گیری یا پیش بینی استقامت در پروژه های مهندسی سنگ، و روش های توصیه شده برای اندازه گیری پایداری انقباض را تسهیل می کند. علاوه بر این، نشان می دهد که تحقیقات بیشتر باید بر توسعه استانداردهای اندازه گیری پایداری تمرکز کنند تا به درک ما از رفتارهای توده سنگی از جمله قدرت، ثبات و نفوذ پذیری کمک کنند.