دانلود مقالات ISI درباره احراز هویت، اصالت‌سنجی + ترجمه فارسی

احراز هویت به فرآیندی گفته می شود که در آن ارسال کننده یا دریافت کننده اطلاعات برای همدیگر اطلاعاتی را ارائه می کنند تا مطمئن شوند آنها همانی هستند که ادعا می کنند. به نوعی در احراز هویت بررسی می شود که شخص یا. . . همانی هست که ادعا می کند. اگر ارسال کننده یا دریافت کننده اطلاعات نتوانند به درستی برای همدیگر احراز هویت شوند در این میان اعتمادی ایجاد نمی شود که آنها بتوانند با همدیگر تبادل اطلاعات داشته باشند. احراز هویت یک فرآیند است و این فرآیند هم می تواند بسیار ساده باشد و هم می تواند بسیار پیچیده و دشوار باشد. ساده ترین راهکار احراز هویت که همگی ما از آن استفاده کرده ایم ساختار بسیار ساده یک کلید احراز هویت متنی است که ما آن را به عنوان پسورد یا رمز عبور می شناسیم و برای احراز هویت شدن در سیستم های مختلف از آن استفاده می کنیم. تاریخچه: از لحاظ تاریخی، اثر انگشت به عنوان معتبرترین روش احراز هویت استفاده می‌شود، اما پرونده‌هایی در دادگاه‌های اخیر در ایالات متحده و جاهای دیگر شک و تردید اساسی در مورد قابلیت اطمینان اثر انگشت را مطرح کرده‌اند. شواهد نشان می‌دهد که امکان جعل اثر انگشت هم وجود دارد. می‌توان از دو فاکتور برای احراز هویت استفاده کرد مثلاً استفاده از یک کلید خصوصی. در زمینه کامپیوتر توسعه روش‌های رمزنگاری مشکلات را تا حدی حل کرده‌است. معلوم نیست که این روش‌های توسعه یافته کاملاً امن باشند در آینده مشخص خواهد شد. فاکتورها و هویت: چیزی که شما می‌دانید: عامل احراز هویت اول چیزی است که شما می‌دانید که رایجترین آن یک رمز است و رشته‌ای از کاراکترهاست که در ذهن شماست و به خاطر سپرده‌اید. رمز ساده‌ترین مدل پیاده‌سازی شده احراز هویت است و همچنین می‌توان گفت ضعیف‌ترین، چون امکان حدس زدن رمز وجود دارد. چیزی که شما دارید: عامل احراز هویت نوع دوم چیزی است که شما دارید یعنی یک ابزار فیزیکی که باید در زمان احراز هویت همراه داشته باشید، مانند یک کارت شناسایی. این روش هم زیاد به تنهایی استفاده نمی‌شود اما می‌تواند با یک رمز استفاده شود. چیزی که شما هستید: عامل احراز هویت نوع سوم چیزی است که شما هستید. این عامل بخشی از بدن شما یا خصیصه فیزیکی شماست مانند اثرانگشت. هر شخصی ویژگی‌های فیزیکی خاص خود را دارد که او را از سایر افراد متمایز می‌کند. در این روش افراد می‌توانند از این ویژگی‌های خاص برای احراز هویت استفاده کنند. بعضی از انواع سیستم‌های بیومتریک: شناسایی چهره (اندازه‌گیری فاصله بین نقاط خاصی روی صورت) اثر انگشت (اندازه‌گیری فاصله بین خطوط روی انگشت) صدا (اندازه‌گیری الگوی صوتی در گفتار انسانی برای عبارات از پیش تعیین شده). . . . جایی که شما هستید: عامل احراز هویت چهارم یعنی جایی که شما آنجا هستید، مانند یک ترمینال کامپیوتری که از طریق آن وارد شده‌اید یا شماره تلفن شهر یا کشوری که از آنجا تماس گرفته‌اید که این عامل را می‌توان در دسته دوم احراز هویت هم جای داد.