دانلود مقالات ISI درباره آسم برونشیال + ترجمه فارسی

آسم یک بیماری التهابی رایج مزمن مجاری هوایی است که ویژگی‌های آن عبارتند از علائم متغیر و عودکننده، انسداد برگشت پذیر جریان هوا و اسپاسم برونش. اگر آسم و برونشیت حاد هر دو با هم اتفاق بیافتد، موجب بیماری به نام آسم برونشیال می گردد. عوامل بسیاری می تواند باعث بروز آسم برونشیال شود از جمله: دود سیگار، آلودگی هوا، مواد آلرژی زا مانند گرده گل، گرد و غبار، شوره سر حیوانات خانگی و یا مواد غذایی، مواد شیمیایی، داروها (آسپرین، بتا بلاکرها)، تمرینات ورزشی سخت، تغییرات آب و هوا (برای مثال، آب و هوای سرد)، عفونت های ویروسی یا باکتریایی، احساسات شدید (خنده یا گریه). علائم و نشانه‌های رایج آسم برونشیال عبارتند از: تنگی نفس، خس خس سینه، سرفه، به خصوص در شب، احساس فشار، درد و تنگی قفسه سینه، مشکلات خواب. این موارد رایج‌ترین علائم می‌باشند، اما گاهی ممکن است علائمی که کمتر رایج هستند نظیر تنفس سریع، خستگی، کاهش تمرکز، و عدم توانایی ورزش کردن نیز مشاهده گردند. درمان آسم برونشیال دقیقا مانند روش درمانی است که برای درمان آسم و برونشیت استفاده می شود، و ممکن است شامل: 1- استفاده از گشاد کننده های برونش مانند آلبوترول، برای کمک به باز کردن راه تنفسی و تسکین کوتاه مدت. 2- استنشاق کورتیکواستروئیدها. 3- استفاده از گشاد کننده های برونش همراه با استنشاق کورتیکواستروییدها. 4- تعدیل کننده های لوکوترین. 5- کرومولین یا تئوفیلین. 6- استفاده از اسپری های ترکیبی استروئید و برونکودیلاتور. 7- استفاده از مرطوب کننده ها و یا دستگاه بخور. در بیماران مبتلا به آسم برونشیال که جراحى مى‌شوند، خطر ایجاد عوارض ریوى بیشتر است. درمان قبل از جراحى عبارت است از تنظیم داروهاى برونکودیلاتور، قطع مصرف سیگار، و درمان عفونت. در حین عمل جراحى باید با دادن داروهاى بیهوشى مناسب و با غلظت کافى از انقباض برونش‌ها به‌علت تحریک مکانیکى جلوگیرى نمود. بسیارى از بیماران مبتلا به آسم برونشیال کورتیکواستروئید مصرف مى‌کنند و باید تجویز این داروها قبل و بعد از جراحى ادامه یابد.