دانلود مقالات ISI درباره بیماری مزمن انسدادی ریه + ترجمه فارسی

بیماری مزمن انسدادی ریه( Chronic obstructive pulmonary disease) یا (COPD) شایعتری علت مرگ و معلولیت ناشی از بیماریهای ریوی است. بیماری مزمن انسدادی ریه طبقه بندی وسیعی شامل گروه بیماری ‌های همراه باانسداد مزمن جریان هوا بداخل یا خارج ریه است. انسداد راه‌هوایی نوعی تنگی منتشر در راههای هوایی است که مقاومت در برابر عبور هوا را بالا می‌برد. بیماری‌هایی مثل برونشیت مزمن،برونشکتازی،آمفیزم وآسم درگروه بیماری‌های مزمن انسدادی ریه قرار می‌گیرند. این بیماری در میانسالی علامت دار می شود ولی شیوع آن با بالا رفتن سن، افزایش می‌یابد. اگر چه بعضی از عملکردهای ریه مثل ظرفیت حیاتی و حجم بازدمی با افزایش سن کم می شود ولی COPD باعث تشدید بسیاری از این تغییرات می‌شود و بالاخره راههای هوایی را مسدود می‌کند. [برونشیت] وحالت الاستیک ریه را مختل می‌کند[آمفیزم] بنابراین تغییرات بیشتری را در نسبت تهویه – پرفیوژن افراد سالخورده مبتلا به COPD بوجود می‌آورد. نه فیزیکی،نشانه‌های اتساع بیش از حد ریه‌ها، استفاده از عضلات فرعی تنفسی، کاهش صداهای تنفسی درمعاین و ویزینگ منتشر [مخصوصا در طی یک بازدم عمیق] مشاهده می شود. قیافه ظاهری بیماران از یک قیافه لاغر و حتی کاشکتیک تا چهره‌ای ادماتو وسیانوتیک، متفاوت خواهد بود. آزمایش گازهای خون شریانی،معمولا نشان دهنده هیپوکسی با شدت‌های متغیر بوده و در مراحل پیشرفته بیماری نیز، هایپرکاپنی را نشان می‌دهد. معمول‌ترین عامل ایجاد COPD استعمال دخانیات است، البته عوامل دیگری همچون آلودگی هوا و وراثت نیز نقش کمتری در ایجاد آن دارند. در کشورهای در حال توسعه، یکی از منابع اصلی آلودگی هوا، آتش‌های خوراک‌پزی و بخاری‌هایی است که تهویهٔ مناسبی ندارند. در صورتی که افراد به صورت مداوم در معرض این عوامل تحریک‌کننده باشند، ریه‌های آنها دچار التهاب و واکنش همراه با آماس می‌شود که ناشی از تنگ شدن مسیرهای هوایی کوچک و بافت ریوی موسوم به آمفیزم است. تشخیص این بیماری بر اساس تنگی نفس صورت می‌گیرد که میزان آن با آزمایش‌های عملکرد ریه اندازه‌گیری می‌شود. بر خلاف بیماری آسم، تنگی نفس در این بیماری با استفاده از دارو کاهش نمی‌یابد. با کم کردن میزان قرار گرفتن در معرض عوامل شناخته شده این بیماری می‌توان از آن جلوگیری کرد. این امر با تلاش‌هایی برای کاهش سیگار کشیدن و افزایش کیفیت هوای محیط‌های داخلی و خارجی نیز همراه است. درمان‌های بیماری COPD شامل این موارد می‌شود: ترک سیگار، واکسیناسیون، توانبخشی و مواد استنشاقی گشادکننده برونش و کورتیکواستروئیدها. درمان طولانی‌مدت با اکسیژن یا پیوند ریه می‌تواند برای برخی افراد مناسب باشد. [۴] برای آنهایی که بدتر شدن و حاد شدن را به صورت دوره‌ای دارند، ممکن است به استفاده از داروهای متعدد و بستری شدن در بیمارستان نیاز باشد. معمول‌ترین نشانه‌های بیماری COPD تولید خلط سینه دشواری تنفس و ایجاد سرفه است. این نشانه‌ها به مدتی طولانی همراه بیمار خواهند بود. هنوز مشخص نیست که انواع مختلفی از بیماری COPD وجود دارد یا خیر در حالی که در گذشته، این بیماری به دو نوع آمفیزم و برونشیت مزمن تقسیم می‌شد، اما آمفیزم تنها توصیف تغییرات ریوی است و خودش بیماری به حساب نمی‌آید و برونشیت مزمن نیز توصیف نشانه‌ای است که می‌تواند همراه با COPD ظاهر شود یا این که نشود. عواقب‌ مورد انتظار این بیماری در حالت کلی عبارتند از: کاهش‌ تدریجی‌ کار ریه‌. اما با درمان‌ می‌توان‌ علایم‌ را کاهش‌ داد و از عفونت‌ها پیشگیری‌ کرد. درمان‌ به‌ شما کمک‌ خواهد کرد تا زندگی‌ فعال‌ و پر بارتری‌ داشته‌ باشید. طول‌ عمر کاملاً متغیر است‌. در بیماران‌ جوان‌تر امکان‌ دارد پیش‌آگهی‌ خوب‌ باشد، در حالی‌ که‌ در بیماران‌ مسن‌تر پیش‌آگهی‌ بدتر است‌، به‌ خصوص‌ اگر مشکلات‌ دیگری‌ مثل‌ تند شدن‌ ضربان‌ وجود داشته‌ باشد. همچنین‌ بیمارانی‌ که‌ در ارتفاع‌ حدود 1100 متر به‌ بالا زندگی‌ می‌کنند طول‌ عمرشان‌ کمتر است‌. عوارض‌ احتمالی‌ این بیماری عبارتند از: عفونت‌های‌ مکرر؛ اضطراب‌ و یا افسردگی، سایر عوارض‌ عبارتند از: پرفشاری‌ خون‌ ریوی‌، قلب‌ ریوی‌ (منظور قلبی‌ که‌ در اثر مشکل‌ ریه‌ خود دچار مشکل‌ شده‌ است‌)، پلی‌سیتمی(پر خونی‌) ثانویه‌، تشکیل‌ حفره‌هایی‌ در ریه‌، و نارسایی‌ تنفسی‌