دانلود مقالات ISI درباره ذات الریه + ترجمه فارسی

ذات الریه(به انگلیسی: Pneumonia )اصطلاح عمومی است که برای توضیح بیماری های التهابی ریه به کار می رود. این بیماری معمولاً به این دلیل ایجاد می شود که حفره های شش، کیسه های هوا در ریه ها، از چرک و مخاط پر می شوند. اما سینه پهلو می تواند به قسمت های مختلفی از ریه ها آسیب بزند. التهاب حفره های شش، توانایی ریه ها در گرفتن اکسیژن از هوا را محدود می کنند و درنتیجه موجب ناتوانی سیستم گردش خون می شود. مشکلات دیگری هم ممکن است اتفاق بیفتد. مثلاً وقتی باکتری وارد خون می شود یا ریه ها به شدت ملتهب شده و بسته می شوند. ذات الریه عفونتی است که منجر به التهاب و پرشدن فضاهای داخل ریه (آلوئول ها) و مجاری هوایی کوچک از مایع می گردد. به دنبال ایجاد عفونت گلبول های سفید به طرف ریه ها حرکت می کنند تا با عفونت مبارزه نمایند. اما این جریان منجر به اختلال عملکرد اصلی ریه که همان دریافت اکسیژن از هوا و انتقال آن به سیستم گردش خون ( و در نتیجه در تمام بدن ) است می گردد. بیماری ذات الریه شایع در شرق اسیا رفته رفته می رود که به یک بیماری صعب العلاج تبدیل بشود. ظاهرا این بیماری نخستین بار در اواسط ماه اکتبرسال گذشته (ابان )در چین کشف شد وتاکنون نیز بیش از هشتاد نفر قربانی گرفته است. بنظر می رسداسان ترین وسریع ترین راه حل ممکن این است که وزارت بهداشت تا اطلاع ثانوی از عزیمت ایرانیان به کشورهای اسیای جنوب شرقی و پذیرش توریست از ان کشورها ممانعت بعمل اورد. وپس ان نیز با انجام مراقبتهای بهداشتی با مسافران این حوزه برخورد شود. درغیر اینصورت باید شاهداپیدمی این بیماری درمناطق مختلف ایران بود. سینه پهلو یک بیماری تنها نیست و می تواند 30 علت مختلف داشته باشد، به همین دلیل تشخیص آن بسیار دشوار است. اما معمولاً ذات الریه یا سینه پهلو با عفونت ایجاد می شود. این میکروب ها می تواند شامل باکتری، ویروس، قارچ یا حتی انگل شود. مکانیزم دفاعی طبیعی بدن دربرابر عفونت شامل التهاب می شود و درنتیجه ریه ها در تلاش برای خلاص شدن از شر آن میکروب، پر از ماده مخاطی می شوند. این بیماری ممکن است به خاطر فوت کردن در غذا، مایعات، موادشیمیایی و گردوخاک نیز به وجود آید. عوامل عفونی معمولا در ریه افراد سالم وجود ندارند. گاهی اوقات آن‌ها توسط جریان خون به ریه‌ها می‌رسند، ولی اغلب همراه با نفس کشیدن توسط قطرات ریز آب موجود در هوای تنفسی به ریه‌ها منتقل می‌شوند. فرد دچار عفونت، با عطسه و سرفه میکروارگانیسم ها را وارد هوا می‌کند. برخی از میکروارگانیسم ها خصوصا ویروس‌ها همراه تنفس وارد ریه می‌شوند. بعضی از میکروب هایی که به طور معمول در حلق افراد زندگی می‌کنند بی ضرر هستند. در صورتی که شخص به هر علت از جمله به علت ابتلا به ویروس، ضعیف شده باشد این میکروب ها به درون ریه‌ها راه می‌یابند. میکروب های متفاوتی عامل ذات الریه هستند. اگر چه بعضی از این میکروبها شایع و تشخیص آن آسان است اما در مواردی تشخیص عامل بیماری بسیار مشکل می باشد. در گذشته کودکی که ذات‌الریه داشت همیشه بستری می‌شد ولی اکنون جوان‌ترین و بیمارترین آنها بستری می‌شوند. بیشتر موارد ذات‌الریه باکتریائی به آنتی‌بیوتیک‌ها پاسخ می‌دهند. بیماری که عفونت استرپتوکوکی یا استافیلوکوکی دارد ممکن است نیازمند به مصرف آنتی‌بیوتیک شود. ذات‌الریه مایکوپلاسمائی به بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها پاسخ می‌دهد ولی ذات‌الریه ویروسی پاسخ نمی‌دهد. در مورد ذات‌الریه‌های ویروسی پزشک شما استراحت، مقادیر زیاد مایعات و صبر و تحمل را توصیه خواهد کرد تا بیماری مراحل خود را طی کند. علائم این بیماری از انواع خفیف تا حاد در نوسان است. – سرفه – مخاط زرد-سبز رنگ یا حتی قرمز رنگ که با خون مخلوط است – تنگی نفس – احساس خستگی و بیحالی – درد سینه که در مواقع سرفه کردن یا نفس عمیق بدتر می شود – تب – حالت تهوع و استفراغ – اسهال – فقدان اشتها