دانلود مقالات ISI درباره بیماری ریه بینابینی + ترجمه فارسی

بیماری ریه بینابینی (به انگلیسی: Interstitial lung disease) نامی کلی برای چندین نوع متفاوت از بیماری های ریوی بوده که عموما باعث زخم شدن بافت های ریوی می شوند. زخم های همراه با بیماری ریه بینابینی باعث سختی تنفس و دریافت اکسیژن کافی برای خون می شود. همه انواع بیماری های ریوی بینابینی ناحیه اینترستیتوم (interstitium) که بخشی از ریه می باشد را تحت تاثیر قرار می دهند. بیماری‌های بینابینی ریه گروه پیچیده‌ای از تعداد بسیار زیاد بیماری‌ها با سیر بالینی و پیش آگهی ناهمگن را شامل می‌شوند که مشخصهٔ آنها آسیب منتشر ریه است که به طور بارز مزمن می‌باشند و در بستر مقادیر مختلفی از التهاب رخمی دهند که اغلب منجر به فیبروز ریه می‌گردد. این بیماری‌ها از این نظر که ممکن است تشخیص‌های افتراقی وسیعی داشته باشند و تلاش‌های تشخیصی مورد نیاز برای رسیدن به تشخیصی مناسب گسترده باشند برای پزشک دلهره‌آور می‌باشند. استفاده از واژه‌های غیر اختصاصی و سردرگم کننده در گذشته به خصوص در ارتباط با پنومونی‌های بینابینی بدون علت شناخته شده مانع درک این بیماری‌ها گشته است. طبقه‌بندی‌های برای تقسیم‌بندی این بیماری‌ها در گروه‌های قابل فهم‌تر از لحاظ بالینی از سندرم‌های بالینی و هیستوپاتولوژی استفاده می‌کنند. در این متن برای طبقه‌بندی بیماری‌های بینابینی ریه از سیستمی بهره گرفته شده که به صورت ذیل می‌باشد: پنومونیت‌های بینایینی بدون علت شناخته شده، بیماری‌های گرانولومی، بیماری‌های بینابینی ریه مرتبط با بافت همبندی، بیماری‌های بینابینی ریه ناشی از داروها، بیماری‌های واسکولیتی ریه و مقوله‌های مجزا با منشاء ناشناخته که سندرم‌های کاملاً مشخصی مثل هیستوسیتوز سلول لانگرهانس ریه و لنفانژیولیومیوماتوزا را در بر می‌گیرد، علایم و نشانه های اولیه بیماری ریه بینابینی شامل: • تنگی نفس هنگام استراحت و یا تشدید آن هنگام فعالیت • سرفه های خشک • در گذر زمان کاهش وزن، درد مفاصل و ماهیچه ها و خستگی نیز به بیماری اضافه می شود. • افراد مبتلا به نوع پیشرفته بیماری ممکن است: • بزرگی غیرطبیعی در پایین ناخن هایشان داشته باشند. • لب ها، پوست و یا ناخن هایشان بدلیل کمبود اکسیژن آبی رنگ شود. زمانیکه این نشانه ها رخ دهند، آسیب غیرقابل جبران به ریه ها وارد شده است، با اینحال بسیار مهم و حیاتی است که هنگام مشاهده اولین علامت ها به پزشک مراجعه نمایید. خیلی از بیماری های ریوی دیگر نیز باعث این علایم شده و شناسایی و درمان بموقع ضروری می باشد. طرح درمان برای بیماری های بینابینی ریه توسط یک متخصص ریه انتخاب می شود، بسته به نوع ضایعه بافت ریه و علل آن. به طور کلی، درمان با آنتی بیوتیک ها انجام می شود (برای اکثر انواع پنومونی بینابینی باکتریایی). پنومونی ویروسی معمولا از خود عبور می کند و با آنتی بیوتیک ها درمان نمی شود. پنومونی قارچی، که بسیار نادر است، با خاصی درمان می شود آماده سازی ضد قارچ. نوع دیگری از دارو است کورتیکواستروئیدها، که باعث کاهش روند التهاب در ریه ها و سایر قسمت های بدن می شود. داروهای دیگر می توانند، به عنوان مثال، آسیب آسم ریه ها و روند تشدید عملکرد آنها یا سرکوب سیستم ایمنی بدن به منظور کاهش روند.