Quiet(er) marine protected areas

یک وظیفه اصلی در حفاظت از گونه های در معرض خطر شناسایی زیستگاه های مهم و مدیریت فعالیت های انسان برای کاهش تهدید است. بسیاری از موجودات دریایی، از بی مهرگان به ماهیان به پستانداران دریایی، از نشانه های صوتی برای یافتن غذا، اجتناب از شکارچیان، انتخاب همسران و حرکت استفاده می کنند. سر و صدای اقیانوس می تواند رفتار حیوانات را تحت تاثیر قرار دهد و ارتباطات طوفیک را مختل کند. پتانسیل قابل ملاحظه ای برای مدیریت منطقه ای وجود دارد که باعث کاهش مواجهه با حیوانات برای سر و صدای مزمن اقیانوسی می شود. سر و صدا با برنامه ریزی فضایی (به عنوان مثال، تعیین محل حیات زیستگاه یا مناطق حفاظت شده دریایی) ممکن است یکپارچگی زیست محیطی را بهبود بخشد و مقاومت انسانی را برای مقاومت در برابر عوامل استرس اضافی تقویت کند. کار قبلی نشاندهنده مناطق با سر و صدای زیاد کشتی است که نیاز به کاهش دارد. این مطالعه به معرفی مفهوم فرصت های سایت می پردازد. - زیستگاه های مهم که صدای کم کشتی را تجربه می کنند. کار با الگوهای موجود در صدای اقیانوس و توزیع حیوانات، با شناسایی فرصت هایی برای حفاظت از زیستگاه های مهم حیات وحش که آرام است اتفاق می افتد، دستاوردهای حفاظت را به حداقل رساندن هزینه های اجتماعی تسهیل می کند.