Do students confuse dimensionality and “directionality”?

هدف از این تحقیق، شناخت نحوه برخورد دانشجویان با تمایز بین ابعاد و جهت؟ و اگر این نوع سردرگمی بالقوه می تواند یک عامل موثر بر گرایش دانشجویان به استدلال نامناسب خطی در زمینه روابط بین طول و مساحت هندسه های هندسی باشد. 131 دانش آموزان کلاس نهم با آزمون چند گزینه ای که شامل شش مشکل مربوط به محیط یا منطقه یک شکل هندسی بزرگ بود مواجه شدند و سپس برخی از مصاحبه ها برای به دست آوردن داده های کیفی در رابطه با استدلال دانش آموزان انجام شد. نتایج نشان می دهد که بیش از یک پنجم پاسخ های دانشجویان می تواند براساس تفکر راهنمایی، نشان دهنده این باشد که دانشجویان با تمایز بین ابعاد و ابعاد مختلف تلاش می کنند. به نظر میرسد که یک نشانگر یک نشانگر یک جهت (تصویر ارائه شده به دانشآموزان) تمایل به استدلال نامناسب خطی را برای مشکلات منطقه تقویت میکند. دو فلش نشان دهنده دو جهت کمک به دانش آموزان برای مشاهده مسائل درجه دوم برای مسائل منطقه است.