Atmosphere-driven ice sheet mass loss paced by topography: Insights from modelling the south-western Scandinavian Ice Sheet

یخچالهای دریایی که به پایان رسیده اند و جریان های یخ را کنترل می کنند، کنترل های مهم توازن انبساط یخ هستند. با این حال، درک پاسخ های طولانی مدت آنها نسبت به نیروهای خارجی، توسط مدارک مشاهداتی نسبتا کوتاه از یخچال های طبیعی و شواهد زمین شناختی پائولو یخچال های طبیعی محدود شده است. در اینجا از یک مدل یخ با رزولوشن با وضوح بالا استفاده می کنیم که با دقت دقیق از دینامیک خطوط زمینی برای مطالعه دلفریب سازی بخش جنوب غربی نروژی دریای اسکاندیناوی دریایی و حساسیت به اتخاذ تدابیر اقیانوس و جو زمین مورد استفاده قرار می گیرد. ما دریافتیم که پاسخ منطقه ای به تغییرات اقلیمی یکنواخت بسیار وابسته به توپوگرافی محلی بستر اصلی است که با بازسازی یخچال های یخ سازگار است. شبیه سازی های ما نشان می دهد که گرم شدن اقیانوس می تواند منجر به عقب نشینی اولیه در چندین فورورد شود، اما برای واکنش نشان دادن در همه جا کافی نیست. عقب نشینی گسترده نیاز به نشت یخ های یخ دارد که منجر به ذوب شدن سطح می شود. هنگامی که عقب نشینی به وجود می آید، توپوگرافی بستر اصلی و عرض فجردر، میزان و میزان عقب نشینی را کنترل می کند، در حالی که تغییرات چند هزار ساله در طی دوره انجماد، با ذوب شدن سطح، مدوله می شود. ما پیشنهاد می کنیم که هندسه فورج، تعاملات یخ و اقیانوس و پویایی خطوط زمینی، کنترل های حیاتی از بین رفتن توده ی یخ های دهه ی دهه ی میلادی است. با این حال، ما معتقدیم که تغییرات جوی مهمترین رانندگان از بین بردن انبوه یخ های یخ است و احتمالا تاثیر اقیانوس ها بر روی تلفات انبوه یخ های آتی آینده و افزایش سطح دریا در طول مقیاس های سالانه و طولانی تر خواهد شد.