دانلود مقالات ISI درباره بیومتریال، بیوماده یا زیست ‌ماده + ترجمه فارسی

بیومتریال، بیوماده یا زیست ‌ماده (Biomaterial) به ماده‌ای با منشأ مصنوعی یا طبیعی گفته می‌شود، که به منظور بهبود، درمان، التیام یا جایگزینی بافت موجودات زنده به کار می‌رود. به عنوان یک علم،بیومتریال حدود ۵۰ سال است که مطرح شده است. علم بیومتریال شامل مباحثی از علوم پزشکی، زیست‌شناسی، شیمی، مهندسی بافت و علم مواد می‌شود. ویژگی منحصر بودن بیومواد نسبت به مواد دیگر زیست سازگاری آنها می باشد، استفاده از بیومواد تا هنگام ظهور تکنیک جراحی تمیز و ضد عفونی کننده که لیستر آن را در دهه 1860 میلادی توسعه داد عملی نشد. اولین کشتهای موفق همانند بسیاری از انواع جدید موجود در چارچوب اسکلت بدن بکار رفت. پلاک یا صفحه های شکسته بندی استخوان در اوایل دهه 1900 میلادی به منظور تثبیت و بستن شکستگیها معرفی شد. در ادامه کار انتخاب و تامین مواد و طراحیهای بهتر پیگیری شد تا آنکه منجر به معرفی فولادهای زنگ نزن و آلیاژهای کروم – کبالت در 1930 شد به این ترتیب موفقیت بیشتری در اجزای تثبیت شکستگی حاصل شد و اولین جراحی تعویض مفصل به انجام رسید. بیومتریال‌ها می‌توانند از طبیعت گرفته شوند یا در آزمایشگاه‌ها به وسیله به کار بردن آلیاژهای فلزی، سرامیک‌ها، پلیمرها و کامپوزیت‌ها با روش‌های شیمیایی گسترده ساخته شوند، آن‌ها غالباً برای اقدام‌های پزشکی استفاده می‌شوند یا ساخته می‌شوند و بدین ترتیب شامل یک قسمت یا کل یک ساختار زنده یا یک ابزار پزشکی هستند که یک کارکرد طبیعی را انجام بدهد، تکمیل کند یا جایگزین آن شود. بطور کلی بیومواد باید دارای خصوصیات زیر باشند: • از نظر شیمیایی خنثی باشند. • اثر سوء بر بافت‌های مجاور نداشته باشند. • طول عمر آنها زیاد باشد. • استحکام خستگی بالا داشته باشند. • بر فرایندهای متابولیسم آزاد بدن تأثیر مخرب نداشته باشند. عوامل فوق «فاکتورهای سازگاری زیستی» نامیده می‌شوند. بیومتریال‌ها در موارد زیر استفاده می‌شوند: 1. جایگزینی مفاصل ۲. صفحات استخوانی ۳. سیمان استخوانی ۴. پروتز ایمپلنت دندانی ۵. تاندون و رباط مصنوعی ۶. پروتز رگ‌های خونی ۷. دریچه قلب ۸. دستگاه ترمیم پوست ۹. مکانیسم دارو رسانی ۱۰. ایمپلنت سینه ۱۱. پیوند عروق ۱۲. بخیه‌های جراحی ۱۳. مواد پایدار ۱۴. استنت‌ها ۱۵. مجراهای عصبی ۱۶. پین و پیچ برای تثبیت شکستگی ۱۷. مش جراحی. سازگاری زیستی به رفتار زیست ماده‌ها در محیط‌های مختلف تحت شرایط فیزیکی و شیمیایی مختلف مربوط است. این جمله ممکن است به خواص ویژهٔ یک ماده اشاره کند. بدون مشخص کردن مکان یا طریقهٔ مورد استفاده قرار گرفتن آن ماده. برای مثال یک ماده ممکن است تحت شرایط متفاوت روی یک موجود زنده پاسخ‌های متفاوتی بدهد مثلاً واکنش ایمنی را برانگیخته کند یا نه، یا ممکن است با تیپ خاصی از سلول یا بافت ادغام بشود یا نشود. نقطهٔ ابهام این جمله پیشرفت‌های مداوم نگرشی در چگونگی اثر متقابل زیست ماده‌ها با بدن انسان رو منعکس می‌کند و در نهایت اینکه این تقابل‌ها چگونه موفقیت بالینی تجهیزات پزشکی را معلوم می‌کنند مثل دستگاه تنظیم کنندهٔ ضربان قلب و دستگاه جایگزینی مفصل ران.