دانلود مقالات ISI درباره کاتالیست ناهمگن + ترجمه فارسی

کاتالیست ناهمگن (به انگلیسی: Heterogeneous catalysis) با رشد صنایع استفاده از کاتالیست‌های موثرتردرصنایع شیمیایی و محیط زیست برای کاهش آلودگی محیط و هزینه تولید اهمیت روزافزون یافته است. نانوکاتالیزگری ترکیبی از دو زمینه رشدیافته کاتالیزگری و جدید نانوفناوری است. کاتالیست‌ها جزو نخستین کاربردهای نانو فناوری در مقیاس صنعتی بوده‌اند. استفاده از ذرات ریز در کاتالیزگری ناهمگن حجم کاتالیست را کم و استفاده بهینه از جزء فعال را میسر می‌کند. کاتالیزگری ناهمگن بخش مهمی از فناوری مورد استفاده در صنایع شیمیایی است. کنترل آلودگی _ تولید سوخت خودرو و مواد ارزان و با کیفیت بالا برخی از بخشهای تاثیرپذیر از کاتالیزگری ناهمگن هستند. کاتالیست‌ها موادی مهم و واسط مسیر انجام واکنشهای شیمیایی هستند که تشکیل بسیار گزینش پذیر محصولات موردنظر را با سرعتهای قابل توجهی ممکن می‌سازند. کاتالیزور، کاتالیست یا کاتالیزگر کارایی های زیادی دارد. کاتالیزگز ماده‌ای است که اگر به مخلوط واکنشی افزوده شود، سرعت رسیدن ماده به حالت تعادل در سیستم را، بدون آنکه خود دستخوش تغییر شیمیایی پایدار شود، تغییر می‌دهد و معمولاً آن را افزایش می‌دهد. کاتالیزورها ممکن است همگن یا ناهمگن باشند ولی معیارهای زیر در تمامی آنها صدق می‌کند: اگرچه کاتالیزور می تواند بر سرعت واکنش اثر گذارد، اما نمی‌تواند موقعیت تعادل را در یک واکنش برگشت‌پذیر تغییر دهد. به طور نظری، کاتالیزور را می‌توان بدون آنکه دستخوش تغییر شیمیایی شود در پایان واکنش بدست آورد، هرچند ممکن است از لحاظ فیزیکی تغییر کرده‌باشد. فناوری کنونی ساخت نانوکاتالیست‌ها توسعه دهندگان کنونی با درک کامل از شیمی و واکنش شیمیایی در حال طراحی و ساخت کاتالیست‌ها در مقیاس مولکولی هستند کنترل اندازه ترکیب پراکنش در معرض بودن ساختار بلوری و پایداری نانو ذره کاتالیستی در تولید کاتالیست‌های بی عیب کارا و قوی مهم هستند که از دید بازار کنترل این ویژگی‌ها با هزینه رقابتی پایین اهمیت زیادی دارد تلاش‌ها برای تولید نانو کاتالیس‌های ماندگار باید هم نیازهای علمی وفنی و هم نیازهای بازار یعنی اقتصادی بودن فرایند تولید را تآمین کند در غیر این صورت صنایع امکان استفاده از این نانو کاتالیست‌ها را برای جایگزینی کاتالیست‌های سنتی قدیمی در فرایندهای شیمیایی انرژی وغیره ندارند. کاتالیزور به عنوان یک ترکیب شیمیایی در نظر گرفته می شود که قادر به اعمال اثر تسریع کنندگی و اثر جهت دهندگی بر پیشرفت واکنشی باشد که از نظر ترمودینامیکی امکان پذیر است. هنگامی که کاتالیزور به صورت محلول در محیط واکنشی است "کاتالیزور همگن" و وقتی که کاتالیزور فازی مجزا از فاز واکنش تشکیل میدهد "کاتالیزور ناهمگن" نامیده می شود. در اکثر موارد کاتالیزور ناهمگن، کاتالیزور جامدی است که از تماس با آن واکنش گرهای گازی یا مایع، متحول می شوند و در نتیجه خیلی اوقات عبارت "کاتالیست" برای نامیدن کاتالیزور ناهمگن به کار می رود در کاتالیزورهای همگن، ماده‌ای که به عنوان کاتالیزور به کار می‌رود با مواد واکنش دهنده در یک فازند؛ ولی در یک کاتالیزور ناهمگن یا کاتالیزور سطحی، مواد واکنش دهنده و کاتالیزور در دو فاز مجزا در کنار هم هستند و واکنش در سطح کاتالیزور صورت می‌گیرد. نمونه‌ای از کاتالیزور همگن در فاز گازی اثر کلر در تجزیه دی نیتروژن اکسید است. گاز دی نیتروژن اکسید در دمای اتاق گاز نسبتاً بی اثری است؛ اما در دماهای نزدیک به صد درجه طبق معادله زیر تجزیه می‌شود 2N2O(g) ⟶ 2N2 (g) + O2 (g)