دانلود مقالات ISI درباره جراحی ارتوگناتیک + ترجمه فارسی

جراحی ارتوگناتیک(به انگلیسی: Orthognathic surgery) جراحی است که در آن استخوان‌ها برای اصلاح بدشکلی فکی- دندانی برش داده می‌شوند تا جابجا، تغییر و باز تنظیم شوند. بعبارت دیگر به عمل جراحی گفته می‌شود که به‌قصد اصلاح موقعیت فک و صورت و برای تصحیح طیف گسترده‌ای از بی‌نظمی جزئی و کلی اسکلتی و دندانی، اعم از بی‌نظمی‌های فک و دندان‌ها انجام می‌شود. جراحی فک زمانی که توسط جراح متخصص فک و صورت انجام شود، معمولا بی‌خطر است. برخی از ریسک‌های احتمالی این عمل جراحی عبارت‌اند از: از دست دادن خون عفونت آسیب عصبی شکستگی فک بازگشت فک به موقعیت پیشین بروز مشکلاتی در جویدن و درد در مفصل نیاز به جراحی مجدد نیاز به درمان‌هایی برای ریشه‌ی دندانی به‌خصوص از دست دادن قسمتی از فک پس از جراحی، بیمار ممکن است با مشکلات زیر مواجه شود: درد و التهاب مشکلاتی در خوردن که در برخی موارد نیاز است به متخصص تغذیه ارجاع داده شوند. زمان‌بر بودن زمان عادت کردن به صورت جدید. جراحی ارتوگناتیک برای اصلاح طیف گسترده‌ای از ناهنجاری‌ها و مشکلات دندانی و اسکلتی جزئی و مهم از جمله ناهمراستایی فکها و دندانها استفاده می‌شود که به نوبه خود باعث بهبود عملکرد جویدن، صحبت کردن و تنفس می‌شود. همچنین از نظر زیبایی بهبودی قابل توجهی حاصل می‌شود چرا که توازن در یک سوم پایینی صورت ایجاد می‌گردد. جراحی فک به موارد زیر کمک خواهد کرد: عمل گاز زدن و جویدن را تقویت می‌کند. مشکلات مربوط به قورت دادن یا صحبت کردن را اصلاح می‌کند. سایش و شکستگی دندان‌ها را به حداقل می‌رساند. مشکلات گاز زدن و بستن فک را اصلاح می‌کند؛ برای مثال در شرایطی که دندان‌های مولار به یکدیگر می‌رسند اما دندان‌های جلویی در دو فک بهم نمی‌رسند. عدم تقارن و بالانس صورت، برای مثال زمانی که چانه بیش‌از حد کوچک است، را اصلاح می‌کند. دردی که به علت بیماری‌های مفصل تمپوروماندیبولار (TMJ) یا سایر مشکلات فک بروز پیدا می‌کند را از بین می‌برد. به لب‎ها امکان بسته‌شدن کامل را می‌دهد. عیوب و آسیب‎های مادرزادی را اصلاح می‌کند. برای آپنه‌ی خواب انسدادی، درمانی فراهم می‌کند. جراحی فک زمانی که برای اصلاح عیوب، ارتودنسی کافی نیست، استفاده می‌شود و در بسیاری از موارد، سیم‌ها پیش از جراحی، در حین پروسه و پس از آن روی دندان‌ها باقی می‌مانند تا درمان کامل شود. اُرتودنتیست شما ممکن است با جراح فک و صورت (ماگزیلوفیشال – maxillofacial) برای انتخاب بهترین روش به مشورت بپردازد. سن مناسب برای آن، پس از تمام شدن دوره‌ی رشد، یعنی در جنس مونث بین سنین ۱۴ تا ۱۶ و بین سنین ۱۷ تا ۲۱ در جنس مذکر است. اصلاح عیوب فک و دندان‌ها در نتیجه‌ی جراحی می‌تواند نتایج زیر را در پی داشته باشد: ایجاد تقارن و تعادل در صورت اصلاح عملکرد دندان‌ها بهبود عملکردهای فیزیولوژیکی نظیر خوابیدن، تنفس، جویدن و قورت دادن بهبود توانایی صحبت کردن فواید ثانویه‌ی این عمل عبارت‌اند از: بهبود چهره و ظاهر کلی افزایش اعتماد به نفس عمل ارتوسرجری می‌تواند باعث شود که صحبت کردن، تنفس و جویدن مواد غذایی در بیمار بهبود یابد. در ارتوسرجری هدف اصلی اصلاح مشکلات عملکردی بیمار است، ولی در برنامه‌ریزی برای این عمل موارد زیبایی‌شناسی ظاهر بیمار نیز به‌طور گسترده در نظر گرفته می‌شود. افرادی که دچار مشکلات بایت حاصل از ناهمراستایی دندانها یا فکها هستند می‌توانند از این عمل جراحی بهره ببرند. در برخی موارد فک بالا و پایین ممکن است نرخ رشد متفاوتی داشته باشد و این امر باعث جلو زدگی یا عقب‌ ماندگی یکی از فکها می‌شود. همچنین نقایص مادرزادی یا مشکلات حاصل از جراحات صورت که بر ناهمراستایی فکها تأثیر می‌گذارند، با این عمل جراحی قابل اصلاح هستند. در طی درمان ارتودنسی تنها دندانها صاف و همراستا می‌شود اما برای اصلاح مشکلات فک پس از اتمام سن رشد، تنها عمل جراحی فک باید انجام شود.