Tributary connectivity, confluence aggradation and network biodiversity

در شبکه های رشته ای، برخی از تلفات با تخریب محدوده تحت تاثیر قرار می گیرند که در آن رسوب های درشت ذخیره می شود، اتصالات رسوب پایدار قطع می شود و ناهمگنی هیدرولیکی و مورفولوژیکی قابل توجهی ایجاد می شود. به طوری که تنوع زیستی از طریق تنوع فیزیکی پشتیبانی می شود، پیش بینی شده است که توزیع و فراوانی تخریب ریشه های وابسته به ولتاژ برای اندازه و ساختار فضایی تنوع زیستی رودخانه مهم است. ایده های مربوطه در قالب مفهوم عدم پیوند پیوند و فرضیه دینامیک شبکه صورت پذیرفته است، اما بسیاری از مسائل مطرح شده توسط این مدل های مفهومی به طور سیستماتیک ارزیابی نشده است. این مقاله برای اولین بار از روش اتوماتیک برای پیش بینی احتمال تخریب محورهای ناحیه ای در سه شبکه زهکشی بزرگ در کوهپایه های کوه راکی، کانادا استفاده می کند. این روش به درستی تقریبا 75٪ از همپوشانی های مفصل بندی و 97٪ موارد تقارن نامناسب را شناسایی کرده است. سپس روش برای ارزیابی دو فرضیه فرضیه دینامیک شبکه استفاده می شود: این حوضه های خطی شکل احتمالا نشان می دهد که کاهش طولی و پایین دست در تخریب محور تحت تاثیر قرار می گیرد؛ و این حوضه های بزرگتر و فشرده شامل تلفیق بیشتری با احتمال بالقوه تاثیر می باشد. استفاده از یک مدل پیش بینی که شامل اندازه گیری رسوب رسوب حوضه آبریز است، به جای نسبت تقارن به تنهایی، به طور متوسط ​​نتایج را متاثر می کند، اما پیش بینی کرد که تعداد تلاقی های مهم با افزایش حجم حوضه و شکل حوضه، کنترل شدیدی از تعداد بود و توزیع کانون های مهم. منطقه حوضه دو برابر منجر به افزایش 1.9 برابر تعداد تلفات قابل توجهی و حوضچه های جمع و جور شده حاوی تقریبا دو برابر بیشترین تلفات قابل توجه در طول طول واحد به عنوان حوضه های خطی. در حوضه های جمع و جور، سقوط قابل توجه بیشتر به طور گسترده ای توزیع شد، در حالی که در حوضه های خطی آنها در نزدیکی پروگزیمال متمرکز شده است. مسائل برجسته جالب شامل امکان استفاده از مدل های توزیع توزیع فضایی توزیع شده برای پیش بینی ادغام انباشتگی ادوات محور و نیاز به جمع آوری داده های زیست محیطی کافی است تا به طور مناسب برای افزایش تنوع زیستی محلی و شبکه ای مرتبط با سیلاب های مهم و مقیاس شبکه آنها کنترل ها