Neuroendocrine alterations in the exercising human: Implications for energy homeostasis

مکانیسم های پیچیده در انسان برای دفاع در برابر اثرات نامطلوب تعادل انرژی منفی وجود دارد. این شامل تغییراتی در ترشح هورمون است که بر هورمون رشد / سیستم عامل فاکتور رشد مانند انسولین، محور آدرنال و سیستم تولید مثل، به ویژه در زنان تاثیر می گذارد. کمبود انرژی حداقل با مکانیسمهای نوروئیدوکرین تنظیم کننده اشتها و ساییدگی است. مکانیسم بازخورد پیچیده ای که از ذخیره چربی و انرژی محیطی به سیستم عصبی مرکزی گزارش می شود شامل ترشح هورمون های پپتید لپتین و گرلین است که به طور مرکزی بر روی نورون ها در هسته قوس و ناحیه نفوذی میانی قرار می گیرند. علاوه بر تنظیم اشتها، این هورمون ها بر مکانیزم های مکانی و مکانیابی مرتبط با عملکرد تولید مثل نظیر سیستم هورمون آزاد کننده کیسپپتین-گنادوتروپین تأثیر می گذارد. تعادل انرژی منفی اغلب به عنوان یک نتیجه از تمرینات شدید و تکراری بدن اتفاق می افتد. استرس ورزش باعث افزایش ترشح کورتیزول می شود، اما این عمل از طریق تعادل انرژی منفی منجر می شود. در بزرگسالان سالم با کمبود انرژی، این تنش ناشی از تمرین به نظر می رسد از استرس روحی خالص در کاهش عملکرد تولید مثل بیشتر است. کمبود استروژن ناشی از توازن انرژی منفی تاثیر مهمی بر روی تراکم استخوان و همچنین میکرواراسکوری استخوان دارد و همچنین ممکن است بر شاخص های بیماری قلبی عروقی تأثیر بگذارد.