دانلود مقالات ISI درباره اطلاعات + ترجمه فارسی

اطّلاع یا آگاهش در کوتاه‌ترین تعریف، «داده‌های پردازش نشده» است. داده‌ها (به انگلیسی: data) مواد خام بالقوه معنی‌داری هستند که ما آن‌ها را در راستای شناخت و فهم هر مفهوم مادی یا غیر مادی، به واسطه روش‌های پژوهشی، و با استفاده از ابزارهای شناختی به دست می‌آوریم. داده یک شرح مقدماتی از یک پدیده، اتفاق، فعالیت یا تعاملات است که ثبت شده‌است، دسته‌بندی شده و ذخیره شده‌است؛ اما سازماندهی نشده و برای یک منظور مشخص آماده نشده است. داده‌ها عناصر اصلی اطلاعات هستند. داده‌ها در صورتی به اطلاعات تبدیل می‌شوند که افراد بخواهند برای درک بیشتر از آنها استفاده کنند. اطلاعات، داده‌های خلاصه‌ای هستند که گروه‌بندی، ذخیره، پالایش و سازماندهی شده‌اند تا بتوانند معنی‌دار شوند. اطلاعات زمانی ارزش پیدا می‌کنند که برای یک بُعد خاص، یک فرد خاص، یک هدف خاص و در زمان خاص گردآوری و آماده شوند، لذا اطلاعاتی که برای یک مدیر، جنبه اطلاعاتی دارد، برای مدیر دیگر ممکن است اصلاً ارزشی نداشته باشد. بدین ترتیب، اطلاعات، آگاهی‌های به دست آمده از عنصرها و رویدادهای جهان هستی است. به زبان محدود تکنیکی، مجموعه‌ای از نمادهای زبانی معنی‌دار و پیوسته دربارهٔ موجودات است. در زبان انگلیسی، اطلاعات از نظمی ساختاری و ذاتی (به انگلیسی: information) خبر می‌دهد. انواع اطلاعات: اطلاعات را از دو جنبه عمده تقسیم ‌بندی می‌کنند: یکی از لحاظ ساختاری و دیگری از لحاظ معنایی، که هریک از این دیدگاه‌ها خود گروه‌های فرعی‌تری را دربر می‌گیرد. الف. جنبه ساختاری: ساختار اطلاعات، مستقل از جنبه‌های معنایی آن مطرح می‌شود و ممکن است برحسب ایستایی یا پویایی آن ارزیابی شود. زمانی‌که اطلاعات به‌صورت بسته‌ای تغییرناپذیر درنظر گرفته شود از نوع ایستاست؛ مانند اطلاعاتی که در کتاب، تصویر، صفحه فشرده، و مانند آن ضبط و نگهداری می‌شود. هرگاه اطلاعات در جریان کنش یا تعامل، دستخوش حک و اصلاح، تحلیل، یا پردازش گردد از نوع پویاست. نوع اول را فرآورده و نوع دوم را فرایند می‌خوانند. یک. اطلاعات به‌عنوان فرآورده: زمانی‌که اطلاعات را کالا تلقی کنیم، نظیر هر فرآورده‌ای قابلیت تولید، ذخیره‌سازی، و انتقال دارد و به تبع آن می‌تواند آفریده شود، رشد یابد، و از میان برود. این نوع اطلاعات معمولاً قالب‌پذیر است یعنی می‌توان آن را به‌صورت کتاب، تصویر، صوت، و مانند آن درآورد و نگاه داشت. آنچه تداول عام از آن به‌عنوان اطلاعات یاد می‌کند، ناظر بر این نوع اطلاعات است. اطلاعات از این دیدگاه، گرچه "فرآورده" است، می‌تواند به تناسب هدف در هر "فرایندی" قرار گیرد. دو. اطلاعات به‌ عنوان فرایند: این جنبه از اطلاعات دارای خصلتی متفاوت و اندکی پیچیده است، زیرا فرایند بودن را از دو دیدگاه مدّ نظر قرار می‌دهد: 1. اطلاعات به تناسب زمان و مکان تغییر می‌کند؛ به بیان دیگر، پدیده‌ای ممکن است در زمان یا مکانی اطلاعات باشد و همان پدیده در زمان یا مکان دیگری فاقد ارزش اطلاعاتی باشد و نتوان به آن اطلاعات اطلاق کرد. این نوع نگرش، در واقع، وجه معناشناختی اطلاعات را مدّ نظر دارد. 2. اطلاعات ذاتاً جوهره فرایندی دارد (که از این دیدگاه در تقابل با تلقّی نخست قرار می‌گیرد) و چیزی جز فرایند نیست؛ و بنابراین، ماهیتاً پویاست. آنچه از لحاظ ساختاری ایستاست در دو سوی این فرایند قرار می‌گیرد که سوی آغازین آن داده و سوی انجامین آن دانش است. آنچه قالب‌پذیر است نه اطلاعات، که داده یا دانش است: داده‌ها به‌عنوان مواد خام اطلاعات، و دانش به‌عنوان صورت سازماندار و هدفمند مجموعه‌ای از اطلاعات. توصیف ‌های ساختاری اطلاعات ـ صرف‌ نظر از اینکه آن را فرآورده یا فرایند بدانیم ـ همانند رویکرد های معمول نسبت به اطلاعات، از منظر واحدی صورت نمی‌گیرد و متأثر از نظر ها و برخورد های افراد مختلف نسبت به پدیده اطلاعات است ب. جنبه مفهومی: دو نگرش را می‌توان درباب مفهوم اطلاعات شناسایی کرد، که یکی اِسنادی و دیگری کارکردی است. اِسنادگرایان اطلاعات را ویژگی کلیه عناصر و نظام‌ها می‌دانند، یعنی این خصیصه را به وجود آنها نسبت می‌دهند؛ درحالی‌که کارکردگرایان اطلاعات را فقط با عملکرد نظام‌ها مرتبط می‌دانند. طرفداران نظریه ریاضی اطلاعات را می‌توان جزو اسنادگرایان و مدافعان نظریه معناشناختی را می‌توان از زمره کارکردگرایان دانست.