دانلود مقالات ISI درباره اکسایش + ترجمه فارسی

تاکنون تعریف‌های مختلفی برای اکسایش و کاهش براساس موارد مختلفی مطرح شده است که نخست به شرح آن‌ها می‌پردازیم. 1ـ براساس مبادله‌ی اکسیژن: اگر عنصری اکسیژن بگیرد اکسایش یافته یا اکسید شده و اگر اکسیژن از دست بدهد کاهش یافته یا کاهیده شده یا احیا گشته است. 2ـ براساس مبادله‌ی هیدروژن: اگر عنصری هیدروژن از دست بدهد اکسایش یافته یا اکسید شده و اگر هیدروژن بگیرد کاهش یافته یا کاهیده شده یا احیا گشته است. 3ـ براساس مبادله‌ی الکترون: اگر عنصری الکترون از دست بدهد اکسایش یافته یا اکسید شده و اگر الکترون بگیرد کاهش یافته یا کاهیده شده یا احیا گشته است. 4ـ براساس عدد اکسایش: این تعریف که تعریف امروزی بوده و از دیگر تعاریف جامع‌تر و کامل‌تر است از این قرار است که اگر عدد اکسایش عنصری افزایش یابد، اکسایش یافته یا اکسید شده و اگر عدد اکسایش عنصری کاهش یابد، آن عنصر کاهش یافته یا کاهیده شده یا احیا گشته است. در نهایت واژه ی اکسایش(REDUCTION)، ابتدا در مورد واکنش هایی به کار گرفته می شد که در آنها مواد با اکسیژن ترکیب می شدند، وکاهش نیز به صورت حذف یک اکسیژن از یک ترکیب اکسیژن دار تعریف می شد. اما معنی این واژه ها به تدریج گسترش یافت. امروزه، اکسایش و کاهش، بر مبنای تغییر عدد اکسایش تعریف می شوند. اکسایش فرآیندی است که در آن عدد اکسایش یک اتم افزایش می یابد و کاهش فرایندی است که در آن عدد اکسایش یک اتم کاهش می یابد. برای مثال در واکنش زیر اتم S اکسیده شده ( پس کاهنده است ) و اتم O کاهیده شده ( پس اکسنده است ) است. براساس این تعاریف می‌توان گفت: ماده‌ی اکسنده و کاهنده ماده‌ای است که اکسایش و کاهش به تنهایی انجام پذیر نیستند. چون یک ماده نمی‌تواند کاهیده شود مگر آن که هم‌زمان ماده‌ای دیگر، اکسیده گردد، ماده کاهیده شده، عامل اکسایش است و بنابراین عامل اکسنده نامیده می‌شود و ماده‌ای که خود اکسید می‌شود، عامل کاهنده می‌نامیم. همچنین در هر واکنش، مجموع افزایش اعداد اکسایش برخی عناصر، باید برابر مجموع کاهش شماره اکسایش عناصر دیگر باشد. معمولاً موازنه واکنش‌هایی که شامل اکسایش - کاهش که کاکس نامیده می‌شود، دشوارتر از موازنهٔ واکنش‌هایی است که شامل اکسایش - کاهش نیست. برای موازنهٔ واکنش‌های اکسایش - کاهش از دو روش متداول استفاده می‌شود: روش یون – الکترون(در روش یون-الکترون عبارت است از: معادله را به دو معادلهٔ جزیی تقسیم می‌کنیم. اتم‌هایی را که عدد اکسایش خود را در هر یک از معادله‌های جزیی تغییر می‌دهند، موازنه می‌کنیم و اتم‌های O و H را در هر یک از معادله‌های جزیی موازنه می‌کنیم) و روش عدد اکسایش (در روش عدد اکسایش برای موازنه کردن واکنش‌های اکسایش - کاهش، سه مرحله وجود دارد. معادلهٔ واکنش نیتریک اسید و هیدروژن سولفید را برای نمایش این روش به کار می‌گیریم)