Can glacial shearing of sediment reset the signal used for luminescence dating?

درک ژئومورفولوژی که از طریق مواجه شدن و کاهش یخچال های سابق و ورقه های یخ در اواخر کواترنر به چشم می خورد، تمرکز پژوهش های زیادی بوده است. این دشواری در درک این ویژگی ها مانع است. لومینسانس دارای قابلیت بالقوه برای رسوبات یخبندان است، اما نیاز به تنظیم مجدد سیگنال قبل از دفن به منظور ارائه سن دقیق دارد. در این مقاله این احتمال را بررسی می کند که فرآیندهای یخبندان زیر یخ ممکن است سبب تنظیم مجدد شود، نه به تکیه بر نور برای تنظیم مجدد سیگنال لنز. آزمایشات بر روی یک دستگاه برش حلقه ای انجام شد که برای تکرار شرایط زیر گلآلیشی و شبیه سازی برشی که می تواند در رسوبات زیر گلادیوی رخ دهد. اندازه گیری لومینسانس در سطح دانه تک دانه نشان می دهد که تعداد دانه های صفر (هر چند کوچک) تولید شده اند و این در فراوانی با فاصله ای که در ناحیه برشی گذراند، افزایش یافت. تغییرات مشاهده شده در ویژگی های شکل دانه با افزایش فاصله برشی، نشان دهنده وجود تنش های سطحی بالا به دانه های دانه به دانه های ناشی از پل های دانه می باشد. این به نظر می رسد که توضیح دهد چرا برخی از دانه ها به صفر رسیدن، در حالی که دیگران خود را حفظ کردند. بر اساس روند تجربی مشاهده شده، تصور می شود که تنش غلیظ شده محلی یک مکانیسم بازتوی لومینسانسی قابل قبول است. به این ترتیب فاصله های برشی نسبتا کوتاه ممکن است برای بازنشانی بخش کوچکی از سیگنال لومینسانس در رسوبات زیر گلآسیایی کافی باشد. بنابراین می توان از مراجعه به رسوبات زیر گلادیایی که قبلا اجتناب شده است، امکان پذیر باشد.