دانلود مقالات ISI درباره غضروف یا کارتیلاژ + ترجمه فارسی

غضروف یا کارتیلاژ (Cartilage) ساختمان قابل ارتجاعی است که عمدتا در انتهاهای استخوان ها، جایی که مفاصل قرار دارند وجود داشته و وظیفه آن تسهیل حرکت مفصل است. غضروف بافتی زنده و حاوی سلول است و سلول های تشکیل دهنده آنرا کندروسیت مینامند. این سلول ها بر خلاف بسیاری بافت های دیگر با فاصله نسبتا زیادی از یکدیگر قرار گرفته اند و بین آنها را ماده ای که عمدتا از پروتئین و نوعی قند تشکیل شده پر کرده است. این ماده را ماده بین سلولی میگویند. در داخل این بافت بین سلولی رشته های نازکی به نام فیبریل قرار دارد. کندروسیت ها در حفره هایی به نام لاکونا قرار گرفته اند. غضروف از مزانشیم منشا می‌گیرد. ابتدا کندروبلاستها شکل می‌گیرند. سپس ناحیه پیش غضروفی ساخته می‌شود. کندروبلاستها به اندازه کافی ماده زمینه‌ای ایجاد می‌کنند که انها را احاطه می‌کند. از این بعد، "کندروسیت" نامیده می‌شوند. در بدن، بافت غضروف اعمال مختلفی را انجام می‌دهد. مدلی برای ساختن استخوان است، یک سطح لغزنده مثلا برای حرکت کردن استخوانها در محل مفصلها ایجاد می‌کند، به عنوان بافت محافظ درونی است مثلا در لاله گوش، در ساختار حنجره شرکت دارد و در باز و بسته شدن آن دخیل است. در قلب به عنوان اسکلت عمل کرده و اتصال دریچه‌های قلب را ایجاد می‌کند. از لحاظ بافت‌شناسی سه نوع غضروف وجود دارد: - غضروف شفاف یا غضروف هیالن: در این نوع غضروف فیبریل‌ها در ماده غضروفی در زیر میکروسکوپ دیده نمی‌شوند، بنابراین ماده بین‌سلولی غضروف به‌صورت یک‌دست و شفاف است. غضروفی که در انتهاهای استخوان‌ها و در مفاصل بدن قرار دارد از این نوع است. غضروف حنجره و غضروفی که در تیغه وسطی بینی قرار دارد هم از نوع غضروف هیالن یا شفاف است. - غضروف ارتجاعی یا الاستیک: در این نوع غضروف فیبریل‌ها زردرنگ هستند و خاصیت ارتجاعی و کشسانی بیشتری از نوع قبل دارد. غضروف لاله گوش از این نوع است. - غضروف فیبری یا لیفی: در این نوع غضروف فیبریل‌ها سفیدرنگ و کلفت‌تر هستند و خاصیت ارتجاعی این نوع غضروف از بقیه غضروف‌ها بیشتر است. دیسک بین مهره‌ای از این نوع غضروف درست شده است. بافت غضروف بسیار شبیه بافت استخوان است ولی بر خلاف استخوان املاح کلسیم در ماده بین استخوانی رسوب نمیکند و به همین خاطر این بافت بسیار قابل ارتجاع و تغییر شکل پذیر است. تفاوت دیگر غضروف با استخوان در نحوه تغذیه سلول های آن است. غضروف عروق و اعصاب ندارد ولی پوشش بسیار ظریفی به نام پری کندریوم سطح غضروف را میپوشاند که رگ خونی دارد. به علت عدم موجود رگ های خونی درون بافت غضروفی روش تغذیه آن با استخوان متفاوت است. در داخل مفاصلی که غضروف دارند مایعی بنام مایع مفصلی یا مایع سینوویال Synovial fluid وجود دارد که سرشار از اکسیژن و مواد غذایی است. اکسیژن و مواد غذایی از راه این مایع سینوویال و همچنین از راه پری کندریوم از طریق پدیده انتشار یا دیفوزیون Diffusion به ماده بین سلولی منشر شده و در دسترس سلول های کندروسیت قرار میگیرد.