دانلود مقالات ISI درباره دندان ها + ترجمه فارسی

دندان ساختاری منظم، سپیدفام و کوچک در دهان یا فک مهره‌داران است که برای خرد کردن خوراک مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی جانوران ازجمله گوشتخواران، از دندان برای شکار کردن یا دفاع از خود نیز بهره می‌جویند. ریشه دندان‌ها بوسیله لثه پوشیده شده‌است. دندان‌ها از استخوان ساخته نشده‌اند بلکه بافت‌های چندگانه با تراکم و سختی مختلف هستند. منشأ بافت‌های سلولی که در نهایت به دندان‌ها تبدیل می‌شوند لایه زایای جنینی به نام برون پوست (اکتودرم) است. ساختمان دندان: هر دندان دارای یک قسمت خارج از لثه به نام تاج و قسمت دیگری درون آرواره به نام ریشه می‌باشد که مرز بین این دو قسمت را گردن یا یقه دندان می‌نامند. ریشه دندان در درون حفره‌ای از استخوان فک قرار گرفته که این استخوان از نوع نابالغ می‌باشد. تاج دندان از داخل به خارج شامل مغز، عاج، مینا است و ریشه دندان از داخل به خارج شامل مغز، عاج، سیمان و لیگمان دور دندانی یا پریودونت می‌باشد. مغز دندان: در وسط دندان حفره‌ای قرار دارد که این حفره در قسمت تاج، وسیع بوده و اطاقک پالپی و در قسمت ریشه، کانال ریشه‌ای نامیده می‌شود. عاج: عاج بافت مینرالیزه‌ای شبیه استخوان می‌باشد که در اطراف مغز دندان، هر تاج و ریشه، قرار گرفته و ضخامت عمده دندان را تشکیل می‌دهد. مینا: مینا به عنوان لایه محافظی برای عاج تاج دندان محسوب می‌شود. مینا سختترین بافت بدن به شمار می‌رود که حدود 97 درصد آنرا مواد معدنی تشکیل می‌دهد که عمدتا به صورت بلورهای هیدروکسی آپاتیت می‌باشند. سیمان دندان: سیمان بافتی شبیه استخوان ولی فاقد سیستمهای هاوسی و رگهای خونی است که در سطح خارجی عاج را در ناحیه ریشه دندان می‌پوشاند. لیگمان دور دندان: لیگمان دور دندان بافت همبند متراکمی است که هم به عنوان ضریع عمل می‌کند و هم اتصال محکمی را بین ریشه دندان و استخوان بوجود می‌آورد. این لیگمان در سطح رو به استخوان حاوی استئوبلاست و استئوکلاست و در سطح رو به سیمان حاوی سمنتوبلاست می‌باشد. پستانداران دیفی دونت هستند، یعنی دو دسته دندان دارند. در انسان‌ها، اولین دسته (دندان‌های شیری) معمولاً در حدود ۶ ماهگی ظاهر می‌شوند، هرچند بعضی نوزادان در هنگام تولد یک یا چند دندان قابل رویت دارند که به آن‌ها دندان‌های نوزادی می‌گویند. درآمدن دندان‌ها به‌طور طبیعی در حدود ۶ ماهگی می‌باشد که می‌تواند دردناک باشد. کانگوروها، فیلها و گاو دریایی استثناهای پستانداران هستند زیرا پلی فیودونت می‌باشند. بعضی از حیوانات فقط یک سری دندان دارند (مونوفیودونت) در حالیکه بعضی دیگر چندین سری دندان دارند (پلی فیودونت). دندان‌ها همیشه به آرواره متصل نیستند مثل دندان‌های پستانداران. در بیشتر خزندگان و ماهی‌ها، دندان‌ها به کام یا کف دهان متصل شده‌اند و ردیف‌های اضافی داخل فک بوجود آورده‌اند. بعضی استخوان ماهیان دندان‌هایی در حلق خود دارند. از آنجایی که دوزیستان معمولاً غذاهای نرم می‌خورند، معمولاً دندان‌های کوچکی دارند یا اصلاً دندان ندارند.