دانلود مقالات ISI درباره یوئیت + ترجمه فارسی

یوئیت به التهاب بافت یوه چشم گویند. یوه لایه میانی چشم است و شامل عنبیه، جسم مژگانی می‌باشد. بسیاری از انواع یوئیت مزمن هستند و ممکن است منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود. این بیماری ممکن است در هر سنی بروز کند. بیشتر بیماران دچار یوئیت میانی، در سنین طفولیت یا جوانی مبتلا می‌شوند. علل یوئیت: یوئیت علل متفاوتی شامل ویروسی، قارچی و باکتریال دارد و گاهی به دنبال مشکلات ایمونولوژیک سیستمیک و یا آسیب به چشم یا ناشی از بیماری باشد که در نقاط دیگر بدن رخ داده است. علت بیماری را گاهی اوقات می‌توان یافت، ولی در خیلی از موارد علت ناشناخته ‌است. انواع یوئیت: 1- بیماری یوئیت قدامی: به التهاب عنبیه به تنهایی و یا به التهاب عنبیه و جسم مژگانی یوئیت قدامی اطلاق می‌شود. 2- یوئیت میانی: به التهاب جسم مژگانی یوئیت میانی گفته می‌شود. 3- یوئیت خلفی: به التهاب مشیمیه گفته می‌شود. یوئیت میانی و یوئیت خلفی معمولاً بدون درد هستند. نشانه‌های یوئیت خلفی و یوئیت میانی شامل، کاهش دید و مگس پران (دیدن سایه‌ای متحرک شبیه مگس در میدان بینایی) بوده و معمولاً دو طرفه‌است. بیشتر بیماران دچار یوئیت میانی، در سنین طفولیت یا جوانی مبتلا می‌شوند. 4- یوئیت منتشر: به التهاب در همه قسمت‌های یوه یوئیت منتشرگفته می‌شود. یوئیت قدامی شایع‌ترین نوع یووئیت است. نشانه‌های یوئیت قدامی ممکن است تنها در یک چشم بروز کند. بیمار ممکن است درد خفیف تا شدید، قرمزی چشم و حساسیت به نور داشته باشد. ممکن است دید بیمار نیز دچار کاهش شده باشد. عوارض بیماری یوئیت چشم: ممکن است بیماری یووئیت منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود. بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند. چگونگی تشخیص بیماری یوئیت چشم: انجام معاینه دقیق چشم توسط چشم پزشک به هنگام بروز علائم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. التهاب درون چشمی ممکن است برای همیشه روی بینایی اثر بگذارد یا گاهی به نابینایی منجر شود. چشم پزشک از وسایل ویژه‌ای استفاده کرده، درون چشم را معاینه می‌کند و غالباً بر همان اساس تشخیص بیماری را می‌دهد. در برخی شرایط انجام آزمایش‌های خونی، آزمایش‌های پوستی عکس از سینه و گاهی حتی نمونه‌برداری به طریقه جراحی از چشم ممکن است در تشخیص مفید باشند از آنجایی که بیماری یوئیت می‌تواند با وجود بیماری در قسمت‌ های دیگر بدن همراه باشد، لذا ارزیابی و درک سلامتی عمومی بیمار حائز اهمیت است. این کار ممکن است نیازمند انجام مشاوره با متخصصین پزشکی دیگر باشد. درمان: بیماری یوؤیت جدى است که مى تواند عوارض دائمى روى چشم بگذارد، بنابراین باید بلا فاصله بعد از تشخیص، درمان بیماری یوئیت چشم را شروع شود. معمولا استروئید (کورتون) به شکل قطره به همراه قطره سیکلوپلژیک مثل تروپیکامید جهت کاهش درد و التهاب تجویز می‌شود. بسته به نوع و شدت بیماری ممکن است استروئید به صورت تزریق اطراف چشم و یا قرص خوراکى نیز تجویز گردد. یوئیت قدامی بدلیل گرفتاری قسمت های قدامی چشم، معمولا با قطره قابل درمان است. گاهی در درمان یوئیت از داروهای دیگری که باعث کنترل التهاب می شوند و اصطلاحا به آنها ایمونوساپرسیو (سرکوبگر سیستم ایمنی) گفته می شود، استفاده می گردد. این داروها و همچنین استروئیدها ممکن است عوارضی ایجاد کنند که شامل گلوکوم، کاتاراکت، افزایش قند خون، افزایش فشار خون، مشکلات کلیوی و پوکی استخوان می باشند.