دانلود مقالات ISI درباره تصمیم سازی + ترجمه فارسی

تصمیم سازی به عنوان فرایند بررسی، پیش بینی و ارزیابی پیامدهای حاصل از در پیش گرفتن گزینه های موجود و انتخاب قطعی یک گزینه برای رسیدن به هدفی مشخص تعریف شده است. تصمیم سازی زمینه رشد عاطفی، اجتماعی و روانی فرد تصمیم ساز را فراهم می آورد. تصمیم سازی درست و سنجیده موجب دستیابی به موفقیت و شکل گیری احساس رضایتمندی در فرد می شود. هنگامی که افراد تصمیم صحیحی می گیرن و با پیامدهای مثبت تصمیم خود رو به رو می شوند، حس مسئولیت پذیری در آن ها توسعه می یابد و تکرار این رفتار به فرد کمک می کند پیامدهای تصمیم های خود را شخصا بر عهده گیرد. اساسا افراد با تصمیم سازی نیاز فطری خود به استقلال طلبی را ارضاء می کند و با تصمیم سازی مؤثر و مطلوب اعتماد به نفس و خود باوری بیشتری می یابند. تصمیم سازی می تواند از طریق یک فرآیند بصری یا منطقی یا ترکیبی از دو صورت انجام شود. در روانشناسی، تصمیم سازی به عنوان فرآیند شناختی در نظر گرفته می شود که در نتیجه انتخاب یک باور یا یک دوره از اقدام در میان چندین فرصت جایگزین، مورد توجه قرار می گیرد. تصمیم سازی می تواند به عنوان یک عامل حل مسئله حل و فصل شود که توسط یک راه حل مورد نظر بهینه یا حداقل رضایت بخش است. بنابراین، یک فرآیند است که می تواند بیشتر یا کمتر منطقی یا غیر منطقی باشد و می تواند بر اساس دانش و اعتقادات صریح یا ضمنی باشد. با استفاده از فرآیند تصمیم سازی، گام به گام می تواند به شما در تصمیم گیری های آگاهانه و متفکرانه تر، با سازماندهی اطلاعات مربوطه و تعریف گزینه ها کمک کند. این رویکرد شانس هایی را برای شما به ارمغان می آورد که بهترین گزینه را رضایت بخش را انتخاب می کنید. بخش مهمی از تصمیم سازی شامل تجزیه و تحلیل یک مجموعه محدود از گزینه های توصیف شده از نظر معیار ارزیابی است. سپس این کار ممکن است این گزینه ها را از لحاظ چگونگی جذاب بودن آنها به تصمیم گیرنده (ها) رتبه بندی کند، زمانی که تمام معیارها به طور همزمان در نظر گرفته شوند. وظیفه دیگری ممکن است یافتن بهترین جایگزین یا تعیین اولویت نسبی کل هر یک از گزینه ها باشد. زمانی که همه معیارها به طور همزمان در نظر گرفته شوند. محیط تصمیم گیرنده می تواند در روند تصمیم سازی نقش داشته باشد. به عنوان مثال، پیچیدگی محیطی یک عامل است که بر عملکرد شناختی تاثیر می گذارد. مطالعات انجام شده در دانشگاه کلرادو نشان داده است که محیط های پیچیده تر با عملکرد شناختی بالاتر مرتبط هستند، به این معنی که تصمیم می تواند تحت تاثیر قرار گیرد.