دانلود مقالات ISI درباره فیبرومیالژیا + ترجمه فارسی

فیبرومیالژیا (Fibromyalgia) اختلالی است که با درد گسترده اسکلتی عضلانی، خستگی، اختلال خواب و مشکلات مربوط به خلق و خوی همراه است. نشانه‌ها غالبا بعد از یک آسیب بدنی، جراحی، عفونت و یا استرس روانی شروع می‌شوند. در برخی مواقع این بیماری بدون هیچ گونه علامتی شروع می‌شود. «فیبرومیالژیا» که نوعی روماتیسم بافت همبند است با درد هایی عضلانی گاهی شدید همراه است. در حدود 10 تا 12 درصد جمعیت با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند. متاسفانه هیچ علت ساختاری یا التهابی برای این عارضه و تا به اکنون یافت نشده است. زنان نسبت به مردان، بیشتر دچار فیبرومیالژیا می‌شوند. زنان در محدوده سنی 20 تا 50 سال بیشترین افراد مبتلا می‌باشند. بر طبق یک نظریه، افراد دچار فیبرومیالژیا، دارای آستانه درد پایینی هستند. این کاهش آستانه درد، به دلیل افزایش حساسیت مغز نسبت به علامت‌های درد می‌باشد. محققان بر اساس این نظریه، بر این باورند که تحریک عصبی باعث تغییراتی در مغز افراد مبتلا به فیبرومیالژیا می‌شود. این تغییرات شامل افزایش غیر طبیعی در مقدار مواد شیمیایی در مغز (یا تغییراتی در انتقال دهنده‌های عصبی ) می‌باشد. به علاوه، گیرنده‌های درد در مغز، درد را به یاد می‌آورند و بسیار حساس می‌شوند و این خود دلیلی برای نشان دادن بیش از حد درد می‌باشد. فیبرومیالژیا باعث یک بیماری دیگر نمی‌شود. اما به خاطر وجود درد و نخوابیدن، بر عملکرد شما در خانه و در محل کار اثر می‌گذارد. بیماران با فیبرومیالژی عموماً به برنامه‌های درمانی چند وجهی متشکل از خدمات پزشکی، توان بخشی و متخصصین سلامت روانی، بهتر پاسخ می‌دهند. درمانهای حال حاضر مبتنی بر علل احتمالی بیماری و مکانیزمهای فیزیولوژیک مطرح شده در مقالات اخیر است. اکثریت بیماران سالها به فیبرومیالژی مبتلا بودند تا نهایتاً بیماری آنها تشخیص داده شود. بیشتر آنها بررسیهای تشخیصی فراوانی را پشت سر گذاشته و با متخصصین متعددی مشورت کرده‌اند. در یک مطالعه، که بیماران علایم و عملکرد خود را قبل و تا سه سال بعد از تشخیص گزارش می‌کردند، مشخص شده است که تشخیص بیماری آثار سودمندی را برای بیماران به همراه داشته است. بیماران مبتلا به فیبرومیالژی (همانند بیماران مبتلا به سندرمهای خستگی مزمن و درد میوفاسیال) لازم است قبل از تجویز دارو از ماهیت بیماریشان مطلع شوند. آموزش بیماران اثر درمانی دارد. در یک systematic review که در ۲۰۰۴ انجام شده تأثیر مداخلات آموزشی را در مقایسه با گروه کنترل، که در انتظار مراقبتهای درمانی یا دریافت تمرینهای کششی بودند، مشخص شده است. درمانهای دارویی و غیر دارویی برای بیماران مبتلا به فیبرومیالژی پیشنهاد شده است. پزشکان هنوز یک علت خاص را برای این بیماری نشناختند. به نظر می‌آید که به دلایل زیادی، می‌تواند این بیماری را باعث شود؛ از جمله: ژنتیک، عفونت (مانند ویروس)، پاسخ‌های غیر طبیعی درد و ضربه فیزیکی و یا روحی.