دانلود مقالات ISI درباره انسان شناسی پزشکی قانونی + ترجمه فارسی

انسان شناسی پزشکی قانونی (Forensic anthropology) به کار بردن علم تشریح انسان و جنبه های مختلف آن در یک محیط قانونی و برای اهداف قانونی می باشد. یک انسان شناس قانونی می تواند در شناسایی افرادی که در اثر انفجار، سوزش، زخمی شدن و. . . غیر قابل تشخیص شده اند کمک کند. انسان شناسان قضایی نیز به بررسی و مستند سازی نسل کشی و قبرهای جمعی کمک می کنند. همراه با پاتولوژیست های پزشکی قانونی، دندانپزشکان قانونی، و محققان قتل، مردم شناسان قضایی معمولا در دادگاه به عنوان شاهدان متخصص شهادت می دهند. با استفاده از نشانگرهای فیزیکی موجود بر روی یک اسکلت، یک انسان شناس قانونی می تواند به طور بالقوه سن، جنس، قد، و قومیت قربانی را تعیین کند. علاوه بر شناسایی ویژگی های فیزیکی فرد، انسان شناسان قضایی می توانند از اختلالات اسکلتی استفاده کنند تا به طور بالقوه علت مرگ، آسیب های قبلی مانند استخوان های شکسته یا روش های پزشکی و همچنین بیماری هایی مانند سرطان استخوان را تعیین کنند. روش های مورد استفاده برای شناسایی فرد از یک اسکلت متکی بر تحقیقات قبلی انسان شناسان مختلف و مطالعه تفاوت های اسکلتی انسان است. از طریق جمع آوری هزاران نمونه و تجزیه و تحلیل تفاوت ها در یک جمعیت، می توان بر اساس ویژگی های فیزیکی به تخمین های مورد نیاز دست یافت. امروزه انسان شناسی قانونی یک رشته ی پیشرفته در حوزه ی دادگستری است. انسان شناسان خواستار تحقیق در مورد باقی مانده ها و کمک به شناسایی افراد از استخوان هستند، در حالی که دیگر ویژگی های فیزیکی که می تواند برای شناسایی بدن استفاده شود دیگر وجود ندارد. انسان شناسان قضایی در ارتباط با پاتولوژیست های پزشکی قانونی برای شناسایی باقی مانده ها بر اساس ویژگی های اسکلتی آنها کار می کنند. اگر قربانی برای یک دوره طولانی مدت پیدا نشده باشد یا توسط افرادی خورده شده باشد، نشانگرهای گوشتی که برای شناسایی مورد استفاده قرار می گیرند، تخریب شده اند. استفاده از انسان شناسی در تحقیقات قانونی از شناخت انسان به عنوان یک رشته علمی متمایز شده است و از انسان شناسی فیزیکی فراتر رفته است. یکی از ابزارهای اصلی انسان شناسان قانونی در شناسایی بقایای جسد، استئوآرایی و تفاوت های مختلفی است که در اسکلت انسان رخ می دهد. در طی این تحقیق، انسان شناسان اغلب به کمک تعیین جنسیت، قد، سن و نسب فرد میتوانند به نتیجه برسند. برای انجام این کار، انسان شناسان باید بدانند چگونه اسکلت انسان می تواند بین افراد متفاوت باشد. بسته به اینکه کدام استخوانها وجود دارد، جنسیت را می توان با دنبال کردن دیموریزم های جنسی متمایز تعیین کرد. در صورت لزوم، لگن در تعیین جنسیت بسیار مفید است و هنگامی که به درستی بررسی می شود می تواند تعیین جنسیت با سطح بالایی از دقت را به دست آورد. بررسی قوس ناحیه شکمی و محل صرور می تواند به تعیین جنسیت کمک کند. تعیین سن افراد توسط انسان شناسان بستگی به این دارد که فرد بالغ است یا کودک. تعیین سن افراد زیر 21 سال معمولا با بررسی دندان ها انجام می شود. علاوه بر این، اگر یک اسکلت کامل موجود باشد، انسان شناسان می توانند تعداد استخوان ها را حساب کنند. در حالی که بزرگسالان دارای 206 استخوان هستند، یک کودک تعداد بسیار بیشتری استخوان دارد. انسان شناسان همچنین می توانند نشانگرهای دیگر را در استخوان ها ببینند. شکستگی های گذشته با وجود بازسازی استخوان مشهود است. بررسی هر گونه شکستگی استخوان می تواند به طور بالقوه به تعیین علت مرگ نیز کمک کند، با تعیین اینکه آیا شکستگی که رخ داده قبل از مرگ بوده یا در زمان مرگ و یا پس از مرگ.