دانلود مقالات ISI درباره مری، سرخ نای + ترجمه فارسی

مِری یا سُرخ‌نای عضوی در بدن مهره‌داران است که به صورت لوله‌ای عضلانی کار رساندن غذا از حلق به معده را به عهده دارد. این لوله ۲۵ سانتی متر طول دارد و بیش ترین قسمت آن در قفسه سینه قرار دارد. این مجرا از انتهای تحتانی حلق در محازات مهره ششم گردنی آغاز و در محازات مهره دهم سینه‌ای وارد فضای شکمی می شود. مری در قسمت جلو با سطح پشتی لوب چپ کبد و در عقب بادیافراگم مجاورت دارد. مری لوله رابطی است بین حلق و معده که غذای جویده‌شده در دهان را به سوی معده که داخل شکم قرار گرفته، هدایت می‌کند. این عضو نقش چندانی در هضم و جذب غذا ندارد ولی سلامت و وجودش مثل همه اعضای بدن ضروری است و اگر دچار بیماری شود، می‌تواند باعث آزار و گاهی هم به خطر انداختن سلامت بیمار ‌شود. بیماری‌های مری شایع هستند و چون مری در قفسه‌سینه قرار دارد و از پشت قلب عبور می‌کند ممکن است درد آن با دردهای قلبی اشتباه گرفته شود ولی بیماران باید به این نکته توجه داشته باشند که دردهای قلبی با فعالیت و حرکت بیمار ایجاد می‌شوند و دردهای مری معمولا با خوردن غذا. شایع‌ترین علت درد قفسه‌سینه همچنان بیماری‌های مری است. بعضی از افراد هم مری حساسی دارند و بدون دلیل در ناحیه مری احساس درد می‌کنند. گاهی درد سینه به دلیل گرفتگی یا انقباض عضلات مری است که در بیماری‌های حرکتی مانند آشالازی و اسپاسم( انقباض) منتشر دیده می‌شود. بیماری های شایع مری ریفلاکس: در مری دو اسفنکتر (دریچه) وجود دارد: اسفنکتر بالایی بعد از حلق قرار دارد و هنگام بلعیده شدن غذا باز می شود. سپس غذا با حرکات دودی به سوی معده می رود. قبل از ورود به معده اسفنکتر انتهایی دیگری وجود دارد که آن هم باید باز شود تا غذا به داخل معده انتقال پیدا کند. اگر اسفنکتر انتهایی مشکلی داشته باشد، فرد دچار عارضه ای به نام ریفلاکس یا برگشت غذا از معده به مری می شود. مری بارت: در مری بارت مخاط معده در داخل مری رشد می کند. در آندوسکوپی نیز مخاط سفیدرنگ مری به رنگ صورتی دیده می شود. البته باید از این بافت نمونه برداری کرد و به آزمایشگاه آسیب شناسی فرستاد تا چنین تغییری تایید شود. بیماران دچار مری بارت باید هر 2 تا 3 سال یکبار آندوسکوپی و نمونه برداری شوند. آشالازی: آشالازی بیماری است که بر اثر آن اسفنکتر تحتاتی مری هنگام رسیدن غذا به آن باز نمی شود. علت آن هم صدمه ای است که به اعصاب مری وارد می شود. شل شدن اسفنکتر پایینی مری: علت شل شدن اسفنکتر تحتانی مری، ممکن است مادرزادی یا همراهی با فتق دیافراگمی باشد. فتق دیافراگمی معمولا بعد از 60 سالگی بروز می کند. دشواری بلع: دیسفاژی یا سختی بلع غذا ممکن است در اثر بدخیمی باشد. وقتی قطر مری به کمتر از 13 میلی متر برسد فرد در بلعیدن غذا مشکل پیدا کرده یا در اصطلاح غذا در مری اش گیر می کند. مشکل در بلع ممکن است دلایل زیادی داشته باشد. سرطان مری: با توده ای در قسمت میانی مری مشخص می شود. متاسفانه هیچ علامتی هم ندارد و وقتی علامت پیدا می کند که فرد دچار مشکل در بلع شده و بیماری پیشروی کرده است. اسپاسم منتشر: در بیماری اسپاسم منتشر مری، حرکات دودی ضعیف و منظم مری از بین می رود و عضلات مری دچار گرفتگی های بسیار قوی و طولانی می شود. انقباض مری باعث می شود غذا نتواند حرکت کند و یک جا ثابت بماند. صدا در مری: بعضی از بیماران احساس می کنند مری صدا می دهد. این صداها ممکن است به دلیل ریفلاکس هوا باشد. گاهی هم تیک عصبی است که بیمار به طور ناخودآگاه غذا را به طرف بالا هدایت می کند. التهاب مری: ازوفاژیت یا التهاب مری معمولا در اثر ریفلاکس یا برگشت اسید معده ایجاد می شود، ولی به ندرت بیماری های قارچی مانند برفک دهان و مونیلیا هم ممکن است مری را گرفتار و التهاب ایجاد کنند. تنگی مری: گاهی بیماری های بدخیم، ریفلاکس شدید و طولانی، تماس مواد سوزاننده با دیواره مری در گذشته یا صدماتی که با مصرف بعضی از قرص ها به مری وارد شده است، باعث تنگی مری می شوند.