دانلود مقالات ISI درباره فارماکوکینتیک + ترجمه فارسی

فارماکوکینتیک(به انگلیسی: pharmacokinetic)جنبه ای از داروشناسی می‌باشد که به بررسی پارامترهائی چون فراهمی زیستی، کلیرانس،متابولیسم، نیمه‌عمر، حجم توزیع و اثر عبور اوّل داروها می پردازد. اغلب فارماکوکینتیک به صورت مزدوج همراه بافارماکودینامیک مطالعه می شود. در واقع اولی اثر بدن بر دارو است و دومی اثر دارو بر بدن. فارماکودینامیک مطالعهٔ اثرات داروها بر بدن، و فارماکوکینتیک٬ اثر و رفتار بدن بر روی داروها است. بعبارت دیگر فارماکودینامیک٬ مبحث فعل‌وانفعالات دارو در مواجهه با گیرنده‌های بیولوژیک، و فارماکوکینتیک بحث و تعریف درمورد جذب، توزیع، متابولیسم و دفع دارو در سیستم‌های بیولوژیکی است. لازم به یادآوری‌است که داروشناسی(Pharmacology) با داروسازی(Pharmacy) دو واژهٔ جدا از هم هستند که گاهی به‌اشتباه به‌جای هم به‌کار می‌روند. فارماکولوژی چگونگی رفتار متقابل دارو و سیستم‌بیولوژیکی(بدن)است ولی داروسازی در رابطه با مواداولیه٬ آماده‌سازی، توزیع، مقدار(دوز) در استفاده از داروهای بی‌خطر و مؤثر است اعمال داروشناختی به دو گروه فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک تقسیم می‌شوند. به زبان ساده، فارماکوکینتیک توصیف‌کننده آن چیزی است که بدن بر روی دارو انجام می‌دهد، و فارماکودینامیک توصیف‌کننده آن چیزی است که دارو بر روی بدن انجام می‌دهد. داده‌های فارمارکوکینتیک درباره جذب توزیع، متابولیسم و دفع دارو در بدن می‌باشد. داروهای فارماکودینامیک آثار دارو بر روی سلول‌های مغز و سایر بافت‌های بدن را بررسی می‌کند. ملاحظات اصلی فارماکودینامیک عبارتند از محل مولکولی اثر، منحنی دوز - پاسخ، شاخص‌ درمانی (therapeutic index)، و پیدایش تحمل، وابستگی، و علایم ترک. - محل ملکولی اثر دارو: محل مولکولی اثر دارو با اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی مشخص می‌شود و ممکن است به درستی برهم‌کنش‌های دارو - گیرنده مسئول آثار بالینی دارو را مشخص کند یا نکند؛ این آثار بالینی به‌نوبه خود به‌طور تجربی در طبی کارآزمائی‌های بالینی به‌دست می‌آیند. - منحنی دوز - پاسخ: منحنی دوز - پاسخ، آثار یک دارو را در مقابل غلظت پلاسمائی آن ترسیم می‌کند. قدرت (potency) به نسبت دوز دارو به اثر بالینی آن اطلاق می‌شود. برای مثال ریسپریدون از اولانزاپین قوی‌تر است، چرا که اثر درمانی ۴ میلی‌گرم ریسپریدون قابل مقایسه با ۲۰ میلی‌گرم اولانزاپین است. البته، چون هر دو می‌توانند در دوزهای مناسب خود، پاسخ درمانی مشابهی ایجاد کنند. کارآئی بالینی (clinical efficacy) ریسپریدون و اولانزاپین معادل می‌باشد. - شاخص درمانی: شاخص درمانی، نسبت دوز سمی دارو به بیشترین دوز مؤثر آن است. برای مثال، داروهائی مانند لیتیوم شاخص درمانی کمی دارند، بنابراین برای اجتناب از مسمومیت باید غلظت پلاسمائی را به دقت پایش نمود. - تحمل، وابستگی، و علایم ترک: هنگامی‌که فردی پس از مدتی به داروی خاصی کمتر پاسخ می‌دهد، نسبت به آثار دارو 'تحمل' پیدا شده است (۱). پیدایش تحمل می‌تواند همراه با ظهور وابستگی فیزیکی باشد که عبارت است از نیاز به ادامه مصرف دارو به‌منظور جلوگیری از پیدایش علایم ترک. (۱). کدام‌یک از عوارض داروئی زیر مربوط به مصرف بنزودیازپین‌ها نمی‌باشد؟ (دوره هفتم) الف ـ حالت خواب‌آلودگی ب ـ حالت فراموشی ج ـ پیدایش علایم تاردیودیسکنزی د ـ بدتر شدن آپنه خواب