دانلود مقالات ISI درباره سم، زهر + ترجمه فارسی

سم ماده ای است که بر اثر تماس خارجی یا داخلی مقداری از آن با بدن، تشنج، تاول، استفراغ یا تهوع و عوارضی که منجر به مرگ می شود. بروز می کنند. سم انواع مختلفی دارد. دسته ای که با خوردن آن بافتهایی مثل بافتهای دهان و حلق از بین می رود. «هیدروکلرید سدیم» اسیدها و فنولها از این دسته می باشند. سمهای محرک که باعث تورم و التهاب رشته های عضلانی می شوند. همچنین این نوع سم بر ضره، روده و مراکز عصبی تأثیر می گذارند. استفاده بیش از حد بعضی از داروها، مانند چنین سمی عمل می کند. سمهای سیستامتیک که تأثیر بر اعصاب، قلب و کبد دارند. مثلاً مقدار کمی از اسید پرومیک یا استرکنین می تواند منجر به مرگ شود. استفاده بیش از حد از بسیاری باربیترلها مانند (امرباربیتول)، (پنتر باربیتول)، (فنرباربیتول) و غیره تأثیری مانند سمهای سیماتیک به همراه دارند. از میان این گروه سمها «اسید بوریک»، «کوتندین»، «کلرپرومازین» بسیار سمی هستند. گازهای سمی بر تنفس اثر می گذارند. این نوع سمها باعث تحریک چشم و بینی نیز می شود. منوکسیدکربن یکی از گازهای سمی است. سولفید هیدروژن نیز از گازهای سمی خطرناک است. غذای سمی می تواند بر اثر آلودگی غذا با مواد شیمیایی یا حیوانات سمی در غذا به وجود اید مثلا تماس بعضی از حشره کش ها با موادغذایی با عث سمی شدن ان میشود یا استفاده از بعضی قارچها و ماهیهای سمی که مسمومیت به دنبال دارند بعضی از سمها بسیار قوی هستند مثل دی اکسید که برای نابود کردن علف هرز از ان استفاده می شود یا ( سیانید تپاسیم ) که از انرژی حاصله از فعالیت سلولها جلوگیری می کند سموم مختلف بر نقاط مختلف بدن تأثیر دارند و راه درمان انها متفاوت است در صورت مسمومیت باید فوراً به پزشک مراجعه کرد. سم ماده ای است که در کارخانه تولید و یا از معادن استخراج و یا از گیاهان تهیه می شود سم اگر به مقدار خیلی کم خورده و یا با پوست بدن تماس پیدا کند و یا بخار آن تنفس شود باعث ایجاد ناراحتی، مسمومیت و یا حتی منجر به مرگ می گردد و لذا مسمومیت می تواند خیلی شدید اتفاق بیافتد بطوریکه شخص مسموم و اطرافیان فورا " متوجه آن بشوند و یا ممکن است بتدریج بصورت ناراحتی و بیماری ظاهر گردد به نحوی که حتی شخص مسموم و اطرافیان او متوجه دلیل ناراحتی و بیماری وی نگردند. بنابراین سم می تواند از طریق: 1- تنفس 2- تماس با پوست 3- خوردن و آشامیدن وارد بدن شود. زهر: تعریفی که از زهرها شده تا حدودی بحث بر انگیز است. ولی می‌توان زهر را ماده ترشحی پیچیده تعبیر نمود که در بافت یا غده‌ای اختصاصی در بدن جانور یا ساختار یک گیاه تولید و ذخیره می‌شود. این غده یا بافت اغلب به دستگاه ویژه تزریق یعنی نیش و دندان متصل است. زهر در درجه اول وسیله‌ای است جهت بی حرکت کردن قربانی و از آنجایی که غنی از آنزیم‌های پروتولیتیک است موجب تسهیل هضم آن می‌شود و در درجه دوم وسیله‌ای جهت دفاع در مقابل دشمن است. زهر نه تنها از حیوانی به حیوان دیگر متفاوت است، بلکه حتی در یک گونه نیز بسته به سن، فصل، دمای محیط و منطقه جغرافیایی و نوع تغذیه می‌تواند دچار تغییراتی شود. در مورد تفاوت زهر و سم می‌توان گفت زهرها برای ایجاد اثرات زیان بار باید به بافت گیرنده معرفی شوند (معمولاً تزریق) در حالی که سموم معمولاً خورده می‌شوند.