دانلود مقالات ISI درباره سلول های خورشیدی پلیمری + ترجمه فارسی

از میان انواع منابع انرژی تجدیدپذیر، خورشید بعنوان یک منبع بسیار مهم درنظر گرفته می شود. سلول های خورشیدی دستگاه های فوتوولتائیک تبدیل کننده انرژی خورشید به انرژی الکتریکی می باشند. درمیان انواع سلول های خورشیدی شامل آلی و معدنی، سلول های خورشیدی پلیمری بدلیل ساخت آسان، انعطاف پذیری، سبک وزن بودن و هزینه ساخت پایین بسیار مورد توجه هستند. ساختار سلول های خورشیدی پلیمری شامل لایه فعالی می باشد که بین دو الکترود آند و کاتد ساندویچ شده است. آند در سلول های خورشیدی پلیمری، معمولا ایندیوم قلع اکساید (ITO) می باشد. امروزه محققان بدلیل کمبود منابع ایندیوم، قیمت بالا و پروسه تولید مشکل، بدنبال جایگزین کردن آن با مواد دیگر از جمله نانوساختارهای فلزی هستند. سلول های خورشیدی پلیمری که دارای آندی غیر از ITO هستند را سلول های خورشیدی پلیمری ITO Free می نامند. نانوسیم های نقره، ترکیبات نویدبخشی در جایگزینی آند ITO می باشند که دارای خصوصیات الکترودی و نوری مطلوبی هستند. آنچه در مورد سلول‌های خورشیدی پلیمری حائز اهمیت است بهبود بازده، میزان جذب نور و نیز تولید ساختار‌های جدید با مورفولوژی‌های متنوع، افزایش انعطاف‌پذیری و پایداری محیطی است. امروزه تمرکز دانشمندان روی افزایش بازده سلول‌های خورشیدی پلیمری است. از جمله مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در این امر می‌توان به نوع پلیمر استفاده شده، بهبود ولتاژ مدار باز، بهبود میزان جذب نور خورشید و تغییر ساختار آن‌ها اشاره کرد. پلیمرهای مورد استفاده در سلول‌های خورشیدی پلیمری: به طور کلی، مواد پلیمری دارای الکترون‌های پای (π) بوده که با جذب نور خورشید بار الکتریکی در آن ایجاد می‌شود، لذا این مواد قابلیت استفاده در سلول‌های خورشیدی پلیمری را دارند. این مواد به دو دسته اصلی دهنده و گیرنده تقسیم می‌شوند. اغلب پلیمر‌های نیمه‌هادی، هادی انتقال دهنده‌ی حفره هستند که به این مواد پلیمر‌های دهنده گفته می‌شود. چهار نوع از متداول‌ترین و مهم‌ترین این پلیمر‌هاMEH-PPV3،P3HT2 PFO-DBT1 و PCDTBT4 است. امروزه، برخی دیگر از پلیمر‌ها نیز که دارای گاف انرژی کمی‌هستند، در سلول‌های خورشیدی پلیمری استفاده می‌شوند. در سال 2012 شاکر و همکارانش توانستند بر مبنای پلی آنیلین 5 نوع جدیدی از سلول‌های خورشیدی را معرفی کنند.