دانلود مقالات ISI درباره آبسه، دُمَل + ترجمه فارسی

آبسه یا دُمَل به معنی توده چرک (خنثاخواه ‌ها (نوتروفیل‌های) مرده) که در یک فضای حفره مانند، در داخل بافت محصور شده‌استُ می‌باشد. علت تشکیل دمل عفونت مانند باکتری یا قارچ و یا عامل خارجی مانند سوزن تزریق است. درست شدن دمل نوعی واکنش پدافندی بدن است که از انتشار عفونت در سراسر بدن جلوگیری می‌کند. در آغاز عامل بیمارِی‌زا با ترشح سم و آسیب به یاخته‌های بدن فرایند آماس یا التهاب را آغاز می‌کند. مراحل بعدی عبارت اند از ترشح پادتن از یاخته‌های ایمنی حاضر در محل، آزاد شدن سایتوکین، فعال شدن سیستم کمپلمان، افزایش نفوذپذیری رگ‌های موضعی، تجمع یاخته‌های ایمنی در محل و …. پوشینه پیرامون دمل را یاخته‌های سالمی می‌سازن دکه تلاش می‌کنند از آسیب عامل بیماری‌زا در امان بمانند. این کپسول هرچند جلو گسترش عفونت می‌گیرد ولی اغلب موجب می‌شود یاخته‌های ایمنی نتوانند عامل بیمارِی زا را ریشه‌کن کنند. درمان آبسه نیازمند دبریدمان و تخلیه محتویات، کورتاژ و گاه تجویز پادزیست است. انواع آبسه با توجه به مکان تشکیل دمل، گونه‌هایی از دمل عبارت اند از: آبسه دندان: چرک‌هایی است که در ریشه دندان جمع شده و باعث عفونی شدن آن می‌شود و ممکن است در صورت درمان نشدن به موقع می‌تواند به تدریج به فضاهای عمقی مانند فضاهای اطراف حلق، مجاری تنفسی و حتی اطراف مغز راه پیدا کند و موجب انسداد راه‌های تنفسی، درگیری مغز و مننژیت (التهاب پرده مغز) و درگیری خون و حتی مرگ شوند. آبسه مغزی: آبسه مغزی تجمع چرک ناشی از یک عفونت باکتریال در مغز یا خارجی‌ترین لایه از سه لایه غشایی است، که مغز و نخاع را می‌پوشانند. علایم شایع علایم زیر به تدریج و در عرض چند ساعت ظاهر می‌شوند. این علایم شبیه علایم تومور یا سکته مغزی هستند: درد در قسمت پشتی و ناحیه کمر، در صورتی که عفونت، در غشای پوشاننده نخاع باشد. سردرد، حالت تهوع و استفراغ، ضعف، بی‌حسی و یا فلج یک طرف بدن، راه رفتن نامنظم، تشنج، تب منگی، گیجی، یا دارا بودن حالت هذیانی، مشکل در صحبت کردن. علل منشأ اولیه عفونت باکتریایی، که موجب بروز آبسه مغزی‌(اپی‌دورال) می‌شود را اغلب نمی‌توان یافت. ولی سه علت زیر، از شایع‌ترین آنها هستند: عفونتی که از جمجمه، به درون آن گسترش می‌یابد، مثلاً استئومیلیت‌(عفونت استخوان و مغز استخوان‌)، ماستوئیدیت‌(عفونت زایده ماستوئید در پشت گوش‌)، یا سینوزیت‌(عفونت سینوس‌ها). عفونتی که به دنبال شکستگی جمجمه آغاز می‌شود و گسترش می‌یابد. عفونتی که از سایر بخش‌های بدن که دچار عفونت شدند(مثلاً ریه‌ها، پوست، یا دریچه‌های قلب)و از راه خون گسترش می‌یابد. پیشگیری در صورت بروز هر گونه عفونت در بدن به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر عفونت در اطراف بینی یا صورت باشد (مثلاً عفونت گوش یا آبسه دندان‌). با مراجعه زود هنگام می‌توان از گسترش عفونت جلوگیری کرد. در هر گونه فعالیتی که خطر صدمه رسیدن به سر وجود دارد، از کلاه ایمنی و سایر وسایل حفاظتی استفاده نمایید. درمان اصول کلی آزمایش‌های تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشند: آزمایش خون، آزمایش مایع نخاع، نوار مغز، سی‌تی‌اسکن، عکس‌برداری از جمجمه نیاز به مراقبت ویژه وجود دارد. درمان طبی یا جراحی بستگی به محل آبسه دارد. معمولاً احتیاج به دادن آنتی‌بیوتیک و نیز جراحی برای تخلیه آبسه‌است. سایر درمان‌هایی که ممکن است لازم شوند عبارت‌اند از مایعات داخل وریدی و تهویه مکانیکی داروها آنتی‌بیوتیک برای ۶-۴ هفته جهت مبارزه با عفونت داروهای ضد تشنج برای پیشگیری از بروز حملات تشنجی کورتیکواستروییدها برای کاهش تورم مغزی پس از عمل جراحی