دانلود مقالات ISI درباره سیستیت، التهاب مثانه + ترجمه فارسی

التهاب مثانه را سیستیت (Cystitis) گویند. گر چه اغلب التهاب مثانه را معادل عفونت مثانه تلقی می کنند ولی این حالت شامل وضعیت تحریک شده غیرعفونی مثانه به وسیله مواد محرک خصوصاً در خانمها نیز می شود. بیماری التهاب مثانه شایع بوده و همه سنین را در برمی گیرد. ایجاد التهاب مثانه: باکتری ها به حالب مثانه متصل می شوند و موجب تحریک و التهاب می شوند. این بیماری بر روی افراد هر دو جنس و در تمام سنین تاثیر می گذارد. اما در خانم ها شایعتر از مردان است، زیرا زنان دارای مجرای ادراری کوتاه تری هستند. حدود 80 درصد از همه عفونت های دستگاه ادراری بوسیله باکتری های روده ای که به دستگاه ادراری منتقل می شوند، ایجاد می شود. اکثر این باکتری ها بخشی از فلور روده سالم هستند، اما هنگامی که آنها در فضای استریل در مجرای مثانه و حالب قرار می گیرند، میتوانند باعث التهاب مثانه شوند. علائم و نشانه های شایع این بیماری عبارتند از: 1- علائم وجود خون در ادرار 2- تیره، پررنگ و یا شدیدا بدبو شدن ادرار 3- درد فقط بالای استخوان شکم، در پشت و یا در شکم 4- احساس سوزش هنگام ادرار کردن 5- ادرار مدارم یا احساس نیاز به ادرار کردن به دفعات زیاد 6- افراد سالخورده ممکن است ضعف و تب شدیدی را احساس کنند. آنها ممکن است از نظر وضعیت ذهنی نیز تغییر کنند. علت اصلی و شایع التهاب مثانه نوعی خاص از باکتری ها می باشد، ولی علل غیرباکتریایی هم دارد که عبارتند از: 1- عفونت های غیرباکتریایی 2- قرار گرفتن در معرض اشعه X (رادیوتراپی ناحیه لگن) 3- روابط زناشویی بیش از حد تشخیص التهاب مثانه: یک پزشک از بیمار درخواست می کند که، یک معاینه انجام می دهد و یک آزمایش ادرار انجام می دهد. آزمایش ادرار یا به یک آزمایشگاه ارسال می شود، یا پزشک ممکن است از یک ریز سنج استفاده کند. نتایج سنجش ادرار به سرعت در حالی که بیمار هنوز در مطب پزشک است آماده می شود. برای تعیین نوع باکتری در ادرار، یک نمونه ادرار یا نمونه ادرار کاتتر شده می تواند انجام شود. پس از پیدا کردن که باکتری خاص باعث عفونت می شود، پزشک آنتی بیوتیک خوراکی را تجویز می کند. اغلب پزشکان نیز برای تست بیماری عفونی منتقله از راه جنسی STI را پیشنهاد می کنند. STDs اغلب علائم مشابهی به بیماری های مثانه دارند. بیمارانی که به طور منظم مبتلا به سیستیت هستند ممکن است نیاز به آزمایش بیشتری داشته باشند. این می تواند شامل یک اسکن اولتراسوند، یک تست اشعه ایکس یا یک سیستوسکوپی مثانه، با استفاده از دوربین فیبر نوری باشد. درمان معمول برای سیستیتی که در اثر عفونت های باکتریایی ایجاد شده است مصرف داروهای آنتی بیوتیک می باشد. و اما درمان مناسب برای انواع دیگر سیستیت بستگی به دلیل ایجاد کننده ی آن خواهد داشت.