دانلود مقالات ISI درباره هیپرپلازی خوش خیم پروستات + ترجمه فارسی

هیپرپلازی خوش خیم پروستات (به انگلیسی: Benign prostatic hyperplasia) شایع‌ترین علت انسداد ادراری است که در میان مردان رخ می‌دهد. این بیماری هایپرتروفی خوش‌خیم پروستات نیز نامیده می‌شود. واژه هایپرپلازی (بیش‌رویش، افزایش تعداد سلولهای اپیتلیال را که در آزمایش میکروسکوپی مشاهده می‌شود توصیف می‌کند، و چون در طی این بیماری بافت غددی و استرومای پروستات دچار هیپرپلازی و نه هیپرتروفی می‌گردد لذا واژه هیپرتروفی خوش‌خیم پروستات یک اصطلاح غلط است و باید از عبارت هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات برای توصیف این بیماری استفاده نمود. پروستات غدۀ کوچکی است که بخشی از سیستم تولید مثل مردانه را تشکیل می‎دهد. پروستات زیر مثانه قرار دارد و مجرای ادرار را در احاطۀ خود دارد. مجرای ادرار ساختار لوله‎مانند باریکی است که از طریق آن منی و ادرار بدن مرد را ترک می‎کنند. در کنار دو غدۀ دیگر که به نام وزیکول‎های منی شناخته می‌شود، پروستات مایعی می‎سازد که برای ایجاد منی با اسپرم ترکیب می‎شود. به طور معمول ادرار از مثانه و از طریق بخش مجرای ادرار محاط شده توسط پروستات جریان یافته و از بدن خارج می‎شود. هیپرپلازی خوش خیم پروستات وقتی ایجاد می‎شود که سلول‎های پروستات تکثیر می‎شوند و این غده دچار افزایش اندازه می‎گردد. با رسیدن به سن ۷۰ سالگی، قریب به ۸۰٪ مردان درجاتی از BPH را خواهند داشت که ممکن است علایم ادراری آزاردهنده‌ای را ایجاد کند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳ سانتی‌متر است. هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) در مردان بالاتر از ۴۰ سال رخ می‌دهد که در آن پروستات اغلب تا حدی بزرگ می‌شود که ادرار کردن مشکل می‌شود. علت هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات دقیقا معلوم نیست، گرچه این عارضه با غذاهای پرچربی، سابقه خانوادگی و هورمون‌ها ارتباط دارد. به هر حال این عارضه خوش خیم است و سرطانی نمی‌شود. علایم این بیماری شامل تکرر ادرار(نیاز مکرر به رفتن به توالت) یا دیر شروع شدن جریان ادرار است. اگر پروستات بیش از حد بزرگ شود، ممکن است پیشابراه را ببندد و مانع جریان ادرار شود. بزرگی خوش‌خیم پروستات را می‌توان با روش‌های دارویی، انجام جراحی‌هایی با کمترین برش و در موارد شدید با جراحی برای برداشتن پروستات درمان کرد. علائم و نشانه‌های رایج BPH عبارتند از: • نیاز مکرر و یا فوری به دفع ادرار • افزایش تعداد ادرارهای غیرارادی (شب‌ادراری) • سختی در بیرون آمدن ادرار از مثانه • جریان ضعیف ادرار و یا جریانی که بارها قطع و وصل می‌شود • چکیدن در پایان ادرار • نیاز به فشار در هنگام ادرار • ناتوانی برای تخلیه کامل مثانه علائم و نشانه‌های نادر بیماری عبارتند از: • عفونت دستگاه ادراری • ناتوانی در ادرار کردن • وجود خون در ادرار تشخیص اگر مردی دچار علایم BPH باشد، باید به پزشک مراجعه کند. قرار گرفتن تحت درمان زودهنگام می‎تواند مانع از بروز عوارض و صدمه دیدن مثانه یا کلیه‌ها شود. همچنین قرار گرفتن تحت نظر پزشک باعث از تشخیص خارج شدن دیگر علل احتمالی می‎شود. سرطان پروستات، التهاب پروستات، و سنگ کلیه نیز می‎توانند علایم مشابهی در مردان ایجاد کنند. دکتر معمولاً پس از مرور علایم، گرفتن شرح حال پزشکی، و انجام برخی تست‎های پزشکی، BPH را تشخیص می‎دهد. این روند احتمالاً شامل معاینۀ مقعد برای بررسی میزان بزرگ شدن پروستات است. معمولاً تست‎های ادرار برای از تشخیص خارج شدن عفونت‎ها انجام می‎شود. تست‎های تشخیصی به طور معمول شامل بررسی سطح PSA است، یک مادۀ شیمیایی که توسط پروستات تولید می‎شود. وقتی پروستات بزرگ می‎شود سطح PSA بالا می‎رود. در برخی موارد، امکان انجام برخی تست‎های دیگر برای از تشخیص خارج کردن علایم ادراری وجود دارد. درمان درمان به طور معمول به میزان شدت علایم بستگی دارد. در برخی موارد، به هیچ درمانی نیاز نخواهد بود. اگر علایم خفیف باشند یا هیچ علامتی وجود نداشته باشد، دکتر ممکن است رویکرد انتظار و مراقبت را در پیش بگیرد. این انتظار و مراقبت شامل معاینۀ سالانۀ پروستات و مرور علایم برای تعیین چگونگی وضعیت و وخامت احتمالی علایم است. علایم خفیف را شاید بتوان با ایجاد تغییراتی ساده در سبک زندگی، مثل اجتناب از مصرف مشروبات الکلی و زمان‎بندی ادرار کردن نیز درمان کرد. مردانی که دچار علایم آزاردهنده‌تری در این مورد هستند ممکن است گزینه‎های درمانی فهرست شده در زیر را در دستور کار قرار دهند.