دانلود مقالات ISI درباره دیورتیکول + ترجمه فارسی

دیورتیکول Diverticulitis بیرون زدگی های کوچک کیسه مانندی است که دیواره ی دستگاه گوارش را می پوشانند. این برآمدگی ها معمولا در قسمت پایین روده ی بزرگ (کولون) پیدا می شود. دیورتیکول ها به ویژه بعد از 40 سالگی بسیار شایع هستند و به ندرت باعث بروز مشکل می شوند. به هرحال گاهی یک یا دو تا از این برآمدگی ها تورم یا عفونت می کنند. این شرایط دیورتیکولی نامیده می شود. دیورتیکولی باعث بروز دل دردهای شدید، تب، تهوع و تغییر مشخص در عادت های روده می شود. نشانه ها: بیمار درد شکمی (به خصوص سمت چپ تحتانی شکم)، تب و لکوسیتوز دارد. تهوع، اسهال یا حتی یبوست نیز محتمل هستند. گسترش التهاب و عفونت موجب تشدید علائم می شود. تشخیص قطعی دیورتیکول با CT اسکن است. علل: معمولاً وقتی مناطق ضعیف کولون زیر فشار قرار می‌گیرند، به طور طبیعی دیورتیکول ایجاد می‌شود. این فشار سبب می‌شود کیسه‌هایی به‌اندازه‌ی تیله از دیواره‌ی‌کولون به بیرون برجستگی پیدا کند. چگونگی ملتهب یا عفونی‌شدن دیورتیکول به‌درستی روشن نیست. برحسب یک نظریه، افزایش فشار در کولون سبب ضعف دیواره‌ی دیورتیکول شده و به عفونت منتهی می‌شود. طبق یک نظریه‌ی دیگر، مواد‌دفعی در منفذ باریک دیورتیکول سبب کاهش رسیدن خون به آن ناحیه شده و به پیدایش التهاب منتهی می‌شود. درگذشته، تصور می‌شد. مغز‌آجیل، دانه‌ها، پاپ‌کورن و ذرت به‌علت گیر‌افتادن در دیورتیکول سبب ایجاد دیورتیکولیت می‌شوند. اما، نتایج پژوهش نشان داده است که مصرف این خوراکی‌ها سبب افزایش احتمال دیورتیکولیت نمی‌شود. تشخیص: دیورتیکولی معمولا طی یک حمله ی حاد شناسایی می شود. از آنجایی که دل درد علل مختلفی دارد، لازم است پزشک علت های دیگر مربوط به دل درد را رد کند. پزشک تشخیص بیماری را با یک سری معاینات انجام می دهد مانند بررسی حساسیت شکم. در خانم ها لگن و واژن نیز مورد معاینه قرار می گیرد. درمان: به‌طورکلی، درمان به وخامت شناسه‌ها و نشانه‌ها و اینکه آیا نخستین‌حمله دیورتیکولیت است، بستگی‌دارد. درصورتی‌که نشانه‌ها خفیف باشند، تمامی آنچه که بیمار نیاز دارد استفاده از جیره‌ی‌‌غذایی مایع یا با فیبرکم و آنتی‌بیوتیک ‌است. اما اگر بیمار درمعرض خطر بروز عوارض باشد یا دچار حمله‌های راجعه‌ی‌ دیورتیکولیت باشد به تیمار پیشرفته‌تر نیاز خواهد داشت.