دانلود مقالات ISI درباره همودیالیز + ترجمه فارسی

همودیالیز(به انگلیسی: Hemodialysis) روشی برای پالایش خارج از بدن خون از مواد زائد و سمی مانند اوره و کراتینین و نیز کاهش آب اضافی و آزاد خون است درهنگامی‌که کلیه‌ها در وضعیت نارسایی یا مرگ سلولی قرار دارند. این روش شایع‌ترین روش درمان جایگزین کلیه در بیماران کلیوی است. در این روش خونی که از یک مسیر عروقی ثابت یا موقتی بدست می‌آید با سرعت ۳۰۰ میلی لیتر در دقیقه یا بیشتر به درون مویرگهایی که از غشاهای نیمه مصنوعی ساخته شده‌اند، پمپ می‌گردد. در سمت مقابل، مایع دیالیز که حاوی کلراید سدیم، بی‌کربنات و غلظتهای مختلفی از پتاسیم است، حرکت می‌کند. در افرادی که سلامت کلیه هایشان از دست رفته است، مواد زائد، املاح و مایعات توسط دستگاهی فیلتر شده و از خون حذف می شود. دیالیز خونی (همودیالیز) رایج ترین راه درمان نارسایی پیشرفته و همیشگی کلیه است. به کمک این روش فرد علی رغم نارسایی کلیوی می تواند به زندگی ادامه دهد. در همودیالیز لازم است فرد به طور جدی از برنامه های درمانی پیروی کند، داروهایش را به طور مرتب مصرف کند و تغییراتی در رژیم غذایی اش اعمال کند. همودیالیز مسئولیت سنگینی را در برابر فرد قرار می دهد اما فرد در این راه تنها نیست و تیم درمان، شامل متخصص کلیه و متخصصین با تجربه دیگر نیز هماهنگی های لازم را انجام می دهند. همودیالیز فرآیندی است که در طی آن، خون از بدن بیمار مبتلا به نارسایی کلیه،‌ خارج می ‌شود و پس از تصفیه ‌شدن در دستگاه دیالیز، به بدن بازگردانده می ‌شود. دستگاه دیالیز یا کلیه مصنوعی، ماشینی است که می ‌تواند مواد زائد را از خون جدا کند، یا مواد لازم را به آن بیفزاید. دستگاه دیالیز با انجام این عمل، تعادل اسید و باز و مقدار آب و مواد محلول موجود در بدن را کنترل می ‌کند. در همودیالیز، خون به تدریج از بدن خارج می ‌شود، از میان یک فیلتر مخصوص که مواد زائد و مایعات اضافی را جدا می‌ کند، می‌ گذرد و خون تصفیه‌‌ شده دوباره به بدن بازگردانده می ‌شود. خروج مواد زائد مضر و نمک و مایعات اضافی از بدن، فشار خون را کنترل کرده و تعادل مواد شیمیایی مانند پتاسیم و سدیم را حفظ می کند. در این روش، خون در خارج از بدن بیمار تصفیه می‌شود. در واقع خون وارد یک دستگاه که دارای فیلترهای خاص است می‌شود و در آنجا تصفیه می‌شود. خون از طریق لوله‌های باریک و انعطاف‌پذیری که وارد رگ می‌شوند از بدن خارج شده و به دستگاه منتقل می‌شود. فیلترهای موجود در دستگاه در واقع کار کلیه‌ها را انجام می‌دهند. آنها مواد سمی خون را دفع می‌کنند. سپس خونی که تصفیه و پاک شده است توسط یک لوله دیگر دوباره وارد بدن بیمار می‌شود. در واقع با این روش، گویی بیمار به یک کلیه مصنوعی متصل شده است. برای انجام همودیالیز، بیمار باید از قبل آماده شود. یکی از رگ‌های بیمار باید بزرگ شود تا لوله‌ها راحت‌تر وارد رگ شوند. این کار طی یک عمل جراحی صورت می‌گیرد. همودیالیز هفته‌ای 3 الی 4 ساعت زمان می‌برد. مدت زمان هر دوره بستگی به میزان سلامت کلیه‌ها و میزان مایعاتی است که در بدن بیمار جمع شده است. در اکثر مواقع همودیالیز در مراکز خاص و بیمارستان‌ها انجام می‌شود ولی در برخی موارد نیز این فرایند در خانه صورت می‌گیرد. افرادی که می‌خواهند در خانه خود همودیالیز شوند باید در این رابطه اطلاعات کافی داشته باشند و در عین حال دچار بیماری‌های دیگر نباشند. افرادی که علاوه بر اختلالات کلیوی بیماری‌های دیگری هم دارند ممکن است در طول فرایند همودیالیز دچار مشکلاتی شوند که حضور پرستاران و پزشک را در کنار آنها ضروری می‌کند. همودیالیز رایج ترین روش برای درمان نارسایی پیشرفته و دائمی کلیه است. کلیه‌ های سالم با خارج کردن مایعات اضافی، مواد معدنی و مواد زائد، خون شما را پاک نگه می‌ دارند. آن ها در عین حال هورمون‌ هایی را می‌‌ سازند که استخوان‌ های شما را محکم نگه می ‌دارند و به تولید خون در بدن کمک می ‌کنند. هنگامی که کلیه‌ ها دچار نارسایی می‌ شوند،‌ مواد زائد مضر و مایعات در بدن جمع می شوند، فشار خون ممکن است بالا رود و گلبول‌ های قرمز خون به اندازه کافی در بدن تولید نشوند.