دانلود مقالات ISI درباره پانکراتیت + ترجمه فارسی

پانکراتیت(به انگلیسی Pancreatitis) یک شرایط التهابی است که درآن غده پانکراس (لوزالمعده) دچار التهاب می‌شود. در این حالت پانکراس دردناک شده و در برخی شرایط حتی می‌تواند کشنده باشد. تشخیص مشکلات پانکراس اغلب دشوار است و معمولاً درمان نیز به تأخیر می‌افتد، زیرا که دسترسی به این ارگان نسبتاً دشوار می‌باشد. هیچ راه آسانی برای مشاهده پانکراس به غیر از جراحی به‌ طور مستقیم وجود ندارد. آزمایشات تصویربرداری نیز اغلب برای تشخیص دقیق ناکافی هستند. علاوه بر فرم حاد پانکراتیت، فرم‌های ارثی و مزمن پانکراتیت نیز وجود دارد که ممکن است در طی چندین سال بیمار را دچار اختلال نمایند. اغلب افراد مبتلا، دچار عارضه درد و سوءتغذیه می‌باشند، خطر ابتلای به سرطان پانکراس نیز ممکن است در این افراد افزایش بیابد. این بیماری به دو صورت حاد و مزمن بروز می‌یابد؛ در پانکراتیت حاد بیماری به یکباره فرد را درگیر می‌کند و چند روز طول می‌کشد، حال آن که پانکراتیت مزمن طی چندین سال بروز می‌یابد. موارد خفیف التهاب پانکراس بدون درمان برطرف می‌شود، اما موارد شدید عوارض خطرناکی را به دنبال دارد. پانکراتیت مزمن معمولاً در پی حملات مکرر پانکراتیت حاد بروز می‌کند زیرا لوزالمعده در بین حملات کاملاً بهبود نمی‌یابد. لوزالمعده در جریان این عارضه، به تدریج توانایی تولید آنزیم‌های گوارشی و هورمون‌های ضروری مانند انسولین را از دست می‌دهد. التهاب پانکراس ناشی از خودهضمی بافت آن توسط آنزیم‌های پانکراس به ویژه تریپسین می‌باشد. علایم پانکراتیت ممکن است به صورت دردهای مداوم یا متناوب در ناحیه فوقانی شکم احساس شوند (علایم با غذاخوردن تشدید می‌شود و دوره‌های درد گاه یک هفته طول می‌کشد). تهوع، استفراغ، اتساع شکم، زردی (یرقان)، اسهال چرب و کاهش وزن. علائم پانکراتیت: 1. درد قسمت بالای شکم که در پشت بدن نیز منتشر می‌شود و با خوردن غذا، به ویژه غذاهای پرچرب، تشدید می‌شود. 2. ورم شکم همراه با درد 3. حالت تهوع و استفراغ 4. تب 5. افزایش ضربان قلب علل پانکراتیت: • اعتیاد به الکل • بیماریهای کیسه صفرا یا مجاری صفراوی • انسداد مجرای لوزالمعده در اثر سنگ، جوشگاه تشکیل شده در اثر التهاب یا رشد آهسته سرطان (به ندرت ) • آسیب شکمی • عفونت های ویروسی • بالا بودن چربی های خون • تومورها • داروها • ضربه یا جراحی شکم • عوامل افزایش دهنده خطر • تغذیه نامناسب ؛ چاقی • سوءمصرف الکل • مصرف داروهایی نظیر داروهای گروه سولفا، آزاتیوپرین، کلروتیازید یا داروهای کورتونی درمان پانکراتیت غیر صفراوی عبارتست از دادن استراحت کامل به لوله گوارش (نخوردن هیچ گونه غذا و مایعات)، اغلب برقراری تغذیه وریدی، بستری در بیمارستان و کنترل عفونت احتمالی. پانکراتیت حاد در ۱۰٪ موارد به درمان پاسخ نداده و کشنده‌است. معمولاً دادن مسکن و داروهای آنتی اسید ضروری است. بعد از کنترل درد و تهوع در بیمار، رژیم مصرف غذاهای زود هضم و کم چرب شروع می‌شود. وعده‌های کم حجم و متعدد قابل تحمل‌تر خواهند بود. وقتی فرد بیمار اجازه غذا خوردن یافت، ممکن است مکمل غذایی با آنزیم‌های پانکراس برای درمان اسهال چرب ضروری باشد. مصرف الکل باید قطع شود.