دانلود مقالات ISI درباره کارسینوم سلول بازال + ترجمه فارسی

کارسینوم سلول بازال(به انگلیسی: Basal cell carcinoma) رشد آهسته سرطان پوست است. کارسینوم سلول بازال یک نوع سرطان پوست است. کارسینوم سلول بازال یا پایه سرطان پوست رایج ترین شکل سرطان در ایالات متحده است. بیشتر سرطان های پوست سرطان سلول بازال هستند. سلول های سرطان پوست بازال در افراد بالای 40 سال شایع است با این حال، در افراد جوان رخ می دهد. پوست روشن و تابش آفتاب دو عامل خطر مهم برای ایجاد کارسینوم سلول بازال می باشند. با این وجود حدود 20 درصد از این سرطانها در مناطقی از بدن همچون سینه، پشت، بازوها، پاها و پوست سر اتفاق می افتند که در معرض تابش آفتاب قرار ندارند. صورت شایعترین ناحیه برای پیدایش ضایعات کارسینوم سلول بازال است. تضعیف سیستم ایمنی بوسیله ی بیماری یا داروها نیز می تواند فرد را به ایجاد کارسینوم سلول بازال مستعد کند. بر اساس گزارشات انستیتوی ملی سلامت ایالات متحده، تابش اشعه ی ماورای بنفش(UV) ناشی از نور خورشید علت عمده سرطان پوست است. منابع مصنوعی ایجادکننده ی نور ماورای بنفش مثل لامپ های خورشیدی و دستگاه های های برنزه کننده نیز می توانند ایجاد سرطان پوست کنند. خطر ایجاد سرطان پوست به ناحیه ای که افراد زندگی می کنند، نیز بستگی دارد. افرادی که در نواحی با میزان بالای تابش UV زندگی می کنند، بیشتر در معرض خطر سرطان پوست قرار دارند. به عنوان مثال در ایالات متحده، در تگزاس میزان سرطان پوست بیش از مینسوتا که نور آفتاب ضعیف تر است، می باشد. در دنیا سرطان پوست در آفریقای جنوبی و استرالیا که مناطقی با میزان بالای تابش اشعه ی ماورای بنفش هستند، بیشترین میزان را دارد. بعلاوه سرطان پوست با میزان اشعه ی ماورای بنفشی که افراد در طول عمر دریافت کرده اند، نیز ارتباط دارد. بیشتر سرطانهای پوست بعد از سن 50 سالگی بروز می کنند، اما اثرات تخریب کننده ی آفتاب بر پوست در سالهای اولیه ی زندگی آغاز می گردد. بنابراین، برای پیشگیری از بروز سرطان در سالهای بعد، باید محافظت از پوست از سنین کودکی شروع شود. عوامل خطر • فرد زمان زیادی از روز را در معرض نور خورشید باشد. • پوست روشن • موهای بلوند و یا قرمز و یا چشم های روشن • سابقه ی ابتلای قبلی به سرطان بازال سل • شرح حال خانوادگی سرطان بازال سل • مواجهه با سطوح بالای آرسنیک و یا رادیاسیون • داروهایی که ممکن است دستگاه ایمنی را سرکوب کند. • سن بالای ۵۰ درمان سرطان بازال سل پوست به اندازه و محل آن بستگی دارد. گزینه های درمانی آن عبارتند از: • کرم های پوستی برای درمان سرطان های کوچک • کرایوسرجری برای فریز کردن سرطان • جراحی و یا سایر روش هایی که برای برداشت بافت سرطانی استفاده می شود. • اگر سرطان پخش شده است، از اشعه درمانی ( رادیاسیون ) استفاده می شود. • روشهای مورد استفاده برای درمان کارسینوم سلول بازال کورتاژ(تراشیدن): متخصصین پوست اغلب این روش را که درآوردن کارسینوم سلول بازال با یک وسیله ی قاشقی شکل به نام کورت است، ترجیح می دهند استفاده از جریان الکتریکی برای کنترل خونریزی و ازبین بردن سلول های باقیمانده ی سرطانی است. پوست بدون بخیه زدن ترمیم می شود. این تکنیک بیشتر مناسب سرطانهای کوچک در نقاط کم خطر مثل تنه و اندامها است. • برداشتن به شیوه ی جراحی: در این روش تومور بوسیله ی جراحی برداشته و محل بخیه می گردد. • درمان بوسیله ی رادیاسیون(اشعه درمانی): پزشکان اغلب از این شیوه برای سرطانهایی استفاده می کنند که درمان به شیوه ی جراحی در آن نواحی مشکل است. برای حصول یک نتیجه ی خوب از نظر زیبایی عموماً به جلسات متعدد درمانی حتی 25 تا 30 جلسه نیاز است. • وCryosurgery: بعضی از پزشکان که آموزش لازم برای استفاده از این روش را دیده اند، از طریق منجمد کردن سلولهای سرطانی به نتایج خوبی دست می یابند.