دانلود مقالات ISI درباره فلات قاره + ترجمه فارسی

در کنار قاره‌ها منطقه‌ای با شیب کم وجود دارد که به آن فلات قاره گفته می‌شود. فلات قاره ممکن است وسیع باشد، مانند تمام دریای شمال یا بر عکس کم وسعت باشد، مانند وقتی که سلسله جبال ساحلی وجود داشته باشد (سواحل الجزایر، سواحل اقیانوس کبیر در قاره آمریکا). فلات قاره قلمرو دریاهای کنار قاره‌ای است و باشیب کم در حکم دنباله خشکی به حساب می‌آید. این منطقه محل رسوبات نریتیک است که در آن رسوبهای مختلف مخصوصا از منشا تخریبی کم و بیش درشت یا رسوبات آلی (به عنوان مثال مرجانها) ممکن است وسعت بیشتری داشته باشند. مشخصات فلات قاره: گاهی وسعت فلات قاره خیلی زیاد است. مثلا فلات قاره‌ای که در دریای شمال قرار دارد، 1000 کیلومتر وسعت دارد و بین نروژ واکس (در شمال انگلستان) کشیده شده است. کف فلات قاره نامنظم است و در آن برجستگیهایی دیده می‌شود که تغییرات عمق در آن ناچیز است. در سطح فلات قاره غالبا شبکه آبرسانی واقعی قابل مشاهده است که دنباله جریانهای آب سطحی امروزی است و دارای مئاندر، مصب، پدیده تعرف و دره‌های تنگ اپی ژنتیک است. مانند رودخانه‌ای که در حوالی سن تردیه (جنوب فرانسه) یک سد گرانیتی را قطع می‌کند و مورفولوژی آن کاملا خشکی بوده، به هیچ وجه دریایی نیست. تاریخچه: فلات قاره از نظر ذخایر نفتی غنی است و از دهه ۱۹۴۰ کشورها به فناوری استخراج این منابع دست یافتند. از زمان اعلامیه هری ترومن رئیس جمهور آمریکا در ۲۸ سپتامبر ۱۹۴۵ که منابع طبیعی فلات قاره واقع در آب‌های مجاور ایالات متحده را متعلق به این کشور اعلام کرد. ادعاهای دولت‌های مختلف از جمله آرژانتین و السالوادور که حتی مدعی آب‌های فوقانی و فضای مافوق آن آب‌ها نیز شدند و شیلی و پرو که اصولاً به لحاظ جغرافیایی فاقد فلات قاره بودند، نسبت به آب‌های اطراف ساحل آغاز شد. فلات قاره در «کنوانسیون مربوط به فلات قاره» ۱۹۵۸ ژنو اینچنین تعریف شده‌است: الف) منطقه بستر و زیر بستر دریا در مجاور ساحل، اما در خارج از منطقه دریای سرزمینی تا عمق ۲۰۰ متر یا بیشتر تا جایی که عمق آب های فوقانی امکان بهره برداری از منابع طبیعی مذکور را میسر می‌سازد. ب) بستر و زیر بستر مناطق مشابه در مجاور سواحل جزایر. اما در ماده ۷۶ کنوانسیون حقوق دریاها ۱۹۸۲ اشاره‌ای به امکان بهره برداری نشد و فلات قاره هر کشور تا امتداد حداقل ۲۰۰ مایل دریایی و حداکثر ۳۵۰ مایل دریایی از خط مبدأ آب‌های سرزمینی ادامه می یابد.