دانلود مقالات ISI درباره جمعیت‌ + ترجمه فارسی

به تعداد افرادی که در یک کشور، استان، شهرستان، بخش، دهستان، شهر و روستا، و به طور خلاصه در یک سکونتگاه و مکان مرزدار زندگی می‌کنند جَمعیَّت گفته می‌شود. جمعیت افزایش و کاهش میابد. اگر تعداد افرادی که متولد می‌شوند بیشتر از افرادی که می‌میرند باشد جمعیت افزایش و اگر تعداد افرادی که می‌میرند بیشتر باشد جمعیت کاهش میابد. در جمعیت‌شناسى، تمام یا بخشى از ساکنان یک ناحیه را 'جمعیت' مى‌گویند. واژهٔ جمعیت ممکن است به هر اجتماعى از افراد انسانی، در هر مکان، خواه به‌طور مستمر یا موقت، گفته شود لیکن به‌عنوان تعریف نهائی، 'جمعیت تجمعى از افراد انسانى است که در منطقه‌اى معین (روستا، شهر، شهرستان، استان یا کشور) به‌طور مستمر و معمولاً به شکل مجموعه‌اى از خانوارها زندگى مى‌کنند و پایگاه سیاسی، شرایط ملى و قومى واحدى دارند جمعیت از دو جنبه مورد توجه قرار مى‌گیرد: ۱. اجتماعى ـ اقتصادى: به‌عنوان مجموعهٔ اعضاء جامعه با روابط اجتماعى و اقتصادى معین. ۲. زیستى و طبیعى: به مثابهٔ مجموعهٔ افراد زیستى. جنبه‌هاى طبیعى و اجتماعى جمعیت شامل افراد فعال، کودکان و پیران که در تولید اجتماعى شرکت ندارند و همچنین کارفرمایان و طبقات بهره‌کش مى‌شود. با دگرگونى شرایط اقتصادى و اجتماعی، ویژگى‌هاى زیستى جمعیت (بهداشت، تولد، مرگ و نظایر اینها) تغییر اساسى مى‌یابند. از دیدگاه تاریخی، هر نظام اجتماعى (socicd system) قانون جمعیتى ویژه‌اى دارد که از نظام‌هاى دیگر متفاوت است. رشد جمعیت به‌عوامل زیادى وابسته است: سطح نیروهاى تولیدی، شرایط و روابط اجتماعی، نظام‌هاى اقتصادى و معیشتی، حکومت و قانون، اخلاق، دین و مذهب، افکار و جریان‌هاى سیاسى و سرانجام شرایط طبیعى و جغرافیائی؛ اما هر اندازه مناسبات میان این عوامل پیشرفته‌تر و پیچیده‌تر باشد، همان‌قدر نقش عمدهٔ رشد جمعیت برعهدهٔ نظام اجتماعى خواهد بود. انواع جمعیت در بررسی‌های جمعیتی، انواع جمعیت را از جهات مختلف و براساس ملاک‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌کنند که عبارت‌اند از: جمعیت کل؛ اعضاء تمام خانوارهای معمولی (ساکن و غیرساکن) و خانوارهای دسته‌جمعی اعم از تبعه آن کشور و یا اتباع بیگانه که اقامتگاه معمولی آنان در زمان سرشماری در کشور معینی باشد "جمعیت کل" نامیده می‌شوند. از این رو کادر سیاسی سفارتخانه‌ها و اعضای هیات‌های سیاسی و همچنین مسافران خارجی هتل‌ها و مسافرخانه‌ها و. . . مورد سرشماری قرار نمی‌گیرند. جمعیت اصلی و فرعی؛ انواعی از جمعیت را که نسبت به جمعیت کل جامعه یا کشور کوچک‌تر و محدودترند، "جمعیت محدود" یا "جمعیت فرعی" و جمعیت کل جامعه یا کشور را "جمعیت اصلی" می‌نامند. بنابراین، جمعیت فرعی یا محدود جمعیتی است در داخل جمعیت اصلی که به لحاظ ویژگی‌های اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی مورد بررسی قرار می‌گیرد و به اعتبار یکی از این صفت‌ها، نامی بر آن گذاشته می‌شود. جمعیت مقیم یا قانونی و حاضر؛ دست‌اندرکاران نظام آماری و برنامه‌ریزی به هنگام سرشماری و آمارگیری‌های جمعیت ناگزیر از آن هستند تا میان جمعیت قانونی و واقعی تمییز قائل شوند و جمعیت را براساس این دو ملاک یا ترکیبی از هر دو مورد سرشماری قرار دهند. جمعیت باز و بسته؛ اگر در تعریف جمعیت، بر جابه‌جایی‌های بین مناطق تاکید شود، مفاهیم جمعیت باز و بسته مطرح می‌شود. در جمعیت باز ورود سایر افراد به آن جمعیت و همچنین خروج افراد آن جمعیت به سایر جمعیت‌ها امکان‌پذیر است. اما در جمعیت بسته هیچ جابه‌جایی جمعیتی صورت نمی‌گیرد. به‌عبارت دیگر جمعیتی که در آن، مهاجرت (به داخل یا خارج) به‌طور آزادانه صورت می‌گیرد، "جمعیت باز" نامیده می‌شود و جمعیتی که در آن، مهاجرتی (به داخل یا خارج) صورت نمی‌گیرد، "جمعیت بسته" نام دارد.