دانلود مقالات ISI درباره نانوساختارها + ترجمه فارسی

نانوساختارها: (Nanostructures) در بسیاری از مقالات و منابع فناوری نانو، نانوساختارها را مترادف و هم‌معنی نانومواد در نظر می‌گیرند و آنها را به عنوان موادی تعریف می‌کنند که یکی از ابعاد آنها نانومقیاس (ترجیحا یک تا صد نانومتر) بوده و این اندازه منجر به بروز خصوصیات فیزیکی و شیمیایی در آنها شود، در حالیکه نانوساختارها یا به عبارت بهتر مواد نانوساختار دسته‌ای از نانومواد به حساب می‌آیند که دارای ساختار و خصوصیات ویژه‌ای هستند. مواد نانوساختار، مواد توده ای پلی کریستالی هستند که اندازة دانه آن ها بین 1 تا 100 نانومتر است. به نوعی می توان گفت نانوذرات، اجزای تشکیل دهندة برخی از مواد نانوساختار هستند. همانطور که اشاره شد، به علت نسبت سطح به حجم زیاد نانوذرات، تمایل این مواد به آگلومره یا کلوخه شدن و واکنش با محیط اطراف بسیار زیاد است. بسیاری از خواص منحصر به فرد مواد نانو بخاطر نسبت سطح به حجم زیاد نانوذرات و یا مقدار زیاد مرز دانه ها در مواد نانوساختار نسبت به مواد معمولی است. در یک ماده نانوساختار تعداد زیادی از اتم ها (بیش از 49% اتم ها)، در مرز دانه ها قرار دارند. نانومواد به دو دسته کلی نانوشئ و مواد نانوساختار تقسیم می‌شوند. نانوشئ ماده‌ای است که حداقل یکی از ابعاد آن در مقیاس نانو باشد. نانوشئ ها به سه دسته سه بعدی، دو بعدی و یک بعدی تقسیم میشوند. دسته دیگر از نانومواد به عنوان مواد نانوساختار تعریف شدند که گرچه هیچ بعد آنها در حالت معمول در مقیاس نانو نیست ولی یکی از مواد تشکیل‌دهنده ساختار آنها نانوشئ است یا از لحاظ میکروسکوپی و مورفولوژی ساختار نانومقیاس دارند. نانوساختار یک ماده ساختار آن در مقیاس اتمی است. از نگاهی دقیق نانو ذرات و نانو ساختارها، ساختارهایی هستند که به اندازه کافی کوچک هستند که خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن ها، تفاوت های آشکاری با خصوصیات قبلی و معمولشان در حالت حجیم دارد. نانوساختارها در هر سطحی وجود دارند و در ساخت بسیاری از نانوساختارها می توان از موجودات طبیعت الگو گرفت. تار عنکبوت معمولی (در بین تمام عنکبوتها و انواع تار آنها) ماده ای پلیمری با خواص برجسته است که اگر خواسته باشیم خوب توصیف کنیم به مانند یک تور ماهیگیری می ماند که توان و قدرت مهار کردن یک موشک بالستیک را دارد. مواد نانوساختار دارای درصد حجمی بالائی از مرز دانه هستند. این امر باعث می شود که انتقال اتمی و نفوذ در مواد نانوساختار از آنچه در مواد تک کریستال و یا مواد با دانه های بزرگ تر اتفاق می افتد، سریع تر باشد چرا که در جامدات نانوساختار، فصل مشترک دانه ها مسیرهای بیشتری برای نفوذ اتم ها فراهم می کنند. به عبارت دیگر وجود این فصل مشترک های بین دانه ای باعث می شود که تقریباً در همة دماها نفوذ از طریق مرز دانه ها، مکانیزم غالب باشد. این در حالی است که در مواد پلی کریستال معمولی در دماهای بیش از نصف نقطه ذوب، نفوذ از داخل دانه ها (نفوذ حجمی)، مکانیزم غالب در نفوذ است.