دانلود مقالات ISI درباره بزاق + ترجمه فارسی

بزاق (Saliva) مایعی چسبنده و لزج است که از سه جفت غده بزاقی به نام های «زیر زبانی»، «بناگوشی» و «تحت فکی» و غده های کوچک مخاط دهان ترشح می شود. بزاقی که به وسیله این غدد ترشح می شود، به طور مستقیم به درون حفره دهان می ریزد. ترشح بُزاق برای لغزنده کردن غذا و تغییر شیمیایی آن لازم است. بزاق کمک می‌کند که غذا در دهان انسان نرم شود و این کار غذا را نرم کرده و در نتیجه کار معده رابرای هضم راحت تر می‌سازد بزاق جویدن را آسان می‌سازد. که خود بزاق از دیواره‌های ته دهان ترشح می‌شود. از دیگر مواردی که فایدهٔ بزاق را معلوم می‌کند این است که بزاق برای چشیدن مزه‌ها لازم است و ما بدون بزاق نمی‌توانیم مزه‌ها را تشخیص دهیم. در ضمن بزاق زبان را نرم و گلو را مرطوب می‌سازد و از خشک شدن گلو و دهان و زبان جلو گیری می‌کند که اگر گلو و دهان خشک شود انسان اذیت شده و به گلو آسیب می‌رسد و خشک شدن زبان باعث اختلال حس چشایی و ترک زبان می‌شود. یکی دیگر از وظایف بزاق تنظیم عامل ph حفره دهانی می باشد که این باعث می شود عمر دندانها افزایش یابند و درمقابل خوردگی و پوسیدگی های اسیدی مقاومت کند البته باید متذکر شد که در صورتی که مواد غذایی به دندانها بچسبند یا مقدار زیادی اسید تولید کنند وظیفه بزاق به خوبی انجام نمی‌شود و همچنین بزاق ضد عفونی کننده است و دارای آنزیمی به نام لیزوزیم میباشد. حدود 98 درصد بزاق را آب تشکیل می دهد. ترکیبات پروتئینی مختلفی در بزاق وجود دارد که برخی خاصیت آنزیمی دارند. «موسین» یکی از پروتئین های موجود در بزاق است که از مخلوط شدن آن با آب، مایع لزج و چسبنده ای به نام «موکوس» به وجود می آید. موکوس بزاق باعث می شود تشکیل گلوله های کوچک غذا و حرکت آن ها در دهان، حلق و مری آسانتر شود. برخی از ترکیبات پروتئینی موجود در بزاق خاصیت آنزیمی دارند. بزاق نوعی «آمیلاز» است که باعث تجزیه نشاسته به قندهای ساده تر می شود. «لیزوزیم» موجود در بزاق خاصیت ضد عفونی کنندگی دارد. لیزوزیم با تخریب دیواره سلولی باکتری ها باعث نابودی آن ها می شود. یکی از دلایلی که جانوران، خود و بچه هایشان و حتی زخم هایشان را با بزاق تمیز می کنند، وجود این آنزیم و خاصیت ضد عفونی کنندگی آن است. غدد موجود در بافت همبند زیر مخاط دهان که بطور مداوم ترشح می‌کنند، غدد بزاقی فرعی نامیده می‌شوند، که علاوه بر اینها سه زوج غده بزاقی اصلی به نامهای بناگوشی، تحت فکی و زیر زبانی در دهان دیده می‌شود. غدد بزاقی از قسمتهای مترشحه و مجاری تشکیل شده‌اند. سه نوع قسمت مترشحه به اسامی آسینی سروزی، آسینی موکوسی و آسین‌های مختلط و سه نوع مجرا به اسامی مجاری رابط، مجاری مخطط و مجاری بین لبولی قابل تشخیص می‌باشند. ترشح بزاق توسط مراکز عصبی که در مغز واقع اند تنظیم می شود. این مراکز با ورود غذا به دهان تحریک می شوند؛ در نتیجه ترشح بزاق افزایش می یابد. احساس بوی غذا و یا حتی دیدن غذای مطیوع نیز می تواند موجب تحریک این مراکز و افزایش ترشح بزاق می شود. روزانه حدود 1/5 لیتر بزاق از غدد بزاقی ترشح می شود. در کودکان میزان ترشح بزاق بیش از بزرگسالان است؛ زیرا فعالیت غده های بزاقی تا چند سال پس از تولد زیاد است.