دانلود مقالات ISI درباره نمونه برداری از غدد لنفاوی نگهبان + ترجمه فارسی

غدد لنفاوی نگهبان (Sentinel lymph nodes، SLN): غده لنفاوی نگهبان که به عنوان اولین گره لنفاوی شناخته می شود، شایعترین محلی است که سلول های سرطانی از تومور اولیه به سایر نقاط بدن گسترش می یابد. در برخی موارد بیش از یک غده لنفاوی نگهبان وجود دارد. نمونه برداری از غدد لنفاوی نگهبان (Sentinel lymph nodes biopsy، SLNB): بیوپسی (نمونه برداری) غده لنفاوی نگهبان (SLNB) روشی است که در آن غده لنفاوی نگهبان شناسایی، حذف و از نظر وجود سلول های سرطانی مورد بررسی قرار می گیرد. نتیجه SLNB منفی نشان می دهد که سرطان به غدد لنفاوی مجاور یا به اندام های دیگر گسترش پیدا نکرده است. مثبت بودن نتیجه SLNB نشان می دهد که سرطان در غده لنفاوی نگهبان وجود دارد و ممکن است به دیگر غدد لنفاوی مجاور (به نام غدد لنفاوی منطقه ای) و شاید ارگان های دیگر دست اندازی کرده باشد. این داده ها می تواند به پزشکان برای تعیین مرحله سرطان (وسعت بیماری در داخل بدن) و ایجاد یک طرح درمان مناسب کمک نماید. جراح، ماده رادیواکتیو / رنگ آبی (بلدو متیلن) و یا هر دو آن ها را نزدیک به محل تومور تزریق می کند. سپس غدد لنفاوی نگهبان که با استفاده از دستگاه شناسایی کننده رادیواکتیو (گاما پروب) کشف شده و یا به رنگ آبی درآمده است، با یک برش کوچک (در حدود 3 تا 5 سانتی متر) برداشته می شود و جهت بررسی به پاتولوژی فرستاده می شود. در نهایت غدد لنفاوی نگهبان از لحاظ بودن سلول های سرطانی، توسط پاتولوژیست بررسی می شود. اگر سلول سرطانی وجود داشته باشد (مثبت باشد)، جراح ممکن است غدد لنفاوی دیگری هم در طول فرآیند نمونه برداری و در همان عمل بردارد. مزایای تکنیک SLNB: این تکنیک افزون بر کمک به پزشکان در جهت شناسایی مرحله (Stage) سرطان و برآورد این خطر که آیا سلول های سرطانی به سایر نقاط بدن گسترش داشته است یا خیر، ممکن است در برخی از بیماران از انجام عمل جراحی گسترده تر جلوگیری کند. در صورتی که پاتولوژی از نظر وجود سلول های سرطانی در گره لنفاوی منفی باشد، از بین بردن غدد لنفاوی مجاور و بیشتر ممکن است ضرورتی نداشته باشد، چرا که برداشتن بی مورد و زیاد غدد لنفاوی خود نیز با عوارض جانبی همراه خواهد بود که نمونه هایی از آن شامل موارد زیر است. عوارض احتمالی: – ادم لنفاوی: در طول جراحی SLNB یا جراحی های گسترده تر غدد لنفاوی، برداشتن بیش از اندازه گره های لنفاوی نگهبان و دستکاری بیش از حد عروق لنفاوی باعث ایجاد اخلال در جریان طبیعی لنف در موضع شده و در نهایت به تجمع غیر طبیعی مایع لنف منجر می شود. علاوه بر تورم، بیماران مبتلا به لنف ادم ممکن است درد یا ناراحتی در منطقه آسیب دیده را تجربه کنند. پوست ناحیه عمل ممکن است ضخیم و یا سفت شود که در جراحی های گسترده تر در زیر بغل یا کشاله ران، تورم ممکن است یک بازو یا پا را در برگیرد. همچنین، افزایش خطر ابتلا به عفونت در منطقه آسیب دیده و یا اندام وجود دارد. در موارد نادر، لنف ادم مزمن ناشی از برداشتن غدد لنفاوی ممکن است گسترش یافته و سرطان عروق لنفاوی(lymphangiosarcoma) ایجاد شود. – سروما، یا تجمع مایع لنف در محل عمل – بی حسی، سوزن سوزن شدن یا درد در محل عمل – اختلال در حرکت بخشی از بدن سایر مشکلات: SLNB، مانند سایر روش های جراحی می تواند با درد کوتاه مدت، تورم و کبودی در محل جراحی و همچنین افزایش خطر ابتلا به عفونت همراه باشد. علاوه بر این، در برخی از بیماران ممکن است واکنش آلرژیک به رنگ آبی پدیدار شود. یکی دیگر از آسیب های بالقوه این روش، نتیجه بیوپسی منفی کاذب است که در این حالت سلول های سرطانی در غده لنفاوی نگهبان توسط پاتولوژیست ممکن است دیده نشود، در حالی که نه تنها سرطان وجود دارد، بلکه دیگر غدد لنفاوی منطقه ای و یا سایر نقاط بدن گسترش یافته است. نتیجه منفی کاذب بیوپسی، حس امنیت کاذب از عدم وجود سرطان به بیمار می دهد.