دانلود مقالات ISI درباره ترومبوآمبولی وریدی + ترجمه فارسی

ترومبوآمبولی وریدی (Venous thromboembolism) یا به طور اختصار (VTE) شکل گیری لخته خون در ورید است. اگر لخته در ورید عمقی ایجاد شود، عموماً در پا، ترومبوز ورید عمقی یا DVT نامیده می شود. اگر این لخته، آزاد شده و به سمت ریه ها حرکت نماید، آمبولی ریه یا PE نامیده می شود. DVT و PE مجموعاً VTE شناخته شده که وضعیت بسیار خطرناک و کشنده ای است. بدنبال ایجاد لخته خون در ساق، ران یا لگن این لخته میتواند خود را از طریق جریان خون به ریه رسانده و موجب بیماری به نام آمبولی ریوی شود. آمبولی به معنای وارد شدن چیزی به درون جریان خون و حرکت ان در مسیر گردش خون است و ترومبوآمبولی به معنای آمبولی از جنس لخته خون است. پس وقتی لخته خون در درون یک رگ بوجود میاید حرکت آن و انتقال آن به محل دیگر را ترومبوآمبولی میگویند. اگر این لخته وریدی به ریه برود به آن ترومبوآمبولی ریوی یا به اختصار آمبولی ریوی میگویند. ترومبوآمبولی وریدی مهمترین عامل مرگ و معلولیت در جهان است. نگران کننده این جا است که، بیشتر مردم از این موضوع بی اطلاع اند. ترومبوآمبولی وریدی تبعیضی قایل نمی شود. مردان و زنان در هر سن وسال، نژاد و قومیت مبتلا می شوند. عوامل مشخصی باعث افزایش خطر لخته های کشنده می شود. خطرناک ترین مشکلی که این لخته های خون میتوانند ایجاد کنند کنده شدن آنها از داخل ورید های ساق و حرکت آنها به طرف قلب است. حرکت لخته در داخل وریدهای عمقی را ترمبوآمبولی Thromboembolism میگویند. بعد از رسیدن این لخته ها به قلب آنها به ریه میرسند. در درون ریه اولین مانع بر سر راه این لخته ها مویرگ های ریه هستند. رسیدن لخته به وریدهای ریه را ترمبوآمبولی ریوی Pulmonary Thromboembolism میگویند. رگ هایی که خون را به ریه میرسانند به مویرگ های بسیار ریزی تبدیل میشوند. این مویرگ ها در کنار کیسه های هوایی قرار میگیرند تا گاز کربنیک خون را به درون کیسه هوایی آزاد کرده و اکسیژن هوای درون کیسه هوایی را به خود جذب کنند. وقتی لخته ها به این مویرگ ها میرسند نمیتوانند از آنها عبور کنند و در نتیجه مسیر جریان خون در مویرگ های ریوی را مسدود میکنند. اگر این انسداد کم و در بعضی مویرگ ها باشد مشکل خاصی ایجاد نمیشود. بدن انسان بعد از مدتی با استفاده از بعضی مواد لخته ها را حل کرده و از بین میبرد و بدین وسیله مسیر جریان خون را دوباره باز میکند. اگر انسداد مویرگ های وریدی به علت لخته زیاد و شدید باشد نه تنها خون به اندازه کافی نمیتواند اکسیژن به خودش جذب کند بلکه نمیتواند از ریه عبور کرده و به بدن برسد. انسداد مسیر جریان خون به معنای مرگ است. پس میبینیم که در ابتدا لخته یا ترومبوز Thrombosis در ورید های ساق بوجود میاید که به آن ترومبوز عروق عمقی یا Deep vein thrombosis DVT میگویند. با حرکت لخته به سوی ریه با بیماری جدیدی مواج هستیم که به آن ترومبوآمبولی ریوی Pulmonary thromboembolism میگویند.