دانلود مقالات ISI درباره کم خونی + ترجمه فارسی

کم خونی(به انگلیسی: Anemia) اختلال خونی شایعی است که در آن گلبول‌های قرمز یا هموگلوبین کافی در خون وجود ندارد. کاهش تولید گلبولهای قرمز بدلایل مختلف ارثی، محیطی، تغذیه ای، عفونی و خود ایمنی رخ می دهد که بسته به علت ایجاد اشکال، طول مدت بیماری ونحوه معالجه ودرمان هم متفاوت خواهد بود. از جمله بیماری هایی که منجربه کاهش تولید گلبولهای قرمز می شوند می توان به نارسائی کلیوی، بیماری تیروئید، مصرف داروهایی مثل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ( داروهای شیمی درمانی)، برخی آنتی بیوتیک ها مثل کلرامفنیکل، نمکهای طلا وسمومی همچون بنزن وپرتوهای یونیزان اشاره کرد. به علاوه برخی عفونتهای ویروسی نظیر ایدز، هپاتیت های ویروسی، سوء تغذیه و کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی مثلاً کمبود آهن، ویتامین B12،اسید فولیک و. . . درگیری مغزاستخوان بوسیله بیماری های بدخیم وبرخی اشکالات ژنتیکی در مراحل ساخت گلبولهای قرمز نظیر بیماری تالاسمی از دیگر علل قابل ذکر جهت کاهش تولید گلبولهای قرمز خون می باشند. از علل مهم افزایش تخریب ویا از دست دادن گلبولهای قرمز می توان به خونریزی بدلایل مختلف از جمله حادثه وتصادف، خونریزی های گوارشی، خونریزی های ماهیانه در زنان و. . . اشاره کرد علاوه بر این تخریب گلبولهای قرمز در بیماریهای ارثی بیماریهایی مثل اختلالات متابولیسم کلسترول وبیماری شدید کبدی وکمبود آنزیم G6PD ( بیماری فاوویسم ) دیده می شود. برخی عفونت ها مثل مالاریا وسمومی مثل سم عقرب، سم مار، نیتروفورانتوئین، فنازوپیریدین، نفتالین، آب اکسیژنه و هم در تخریب گلبولهای قرمز نقش دارند. بعضی بیماریهای عروقی که تحت عنوان واسکولیت از آنها یاد می شود و نیز بزرگی طحال، از علل دیگر تخریب گلبولهای قرمز است. مدت و نحوه درمان و توصیه های لازم به بیماران و اطرافیان، بسته به علت و منشأ کم خونی، متغیر است. هموگلوبینی که در گلبول‌های قرمز خون وجود دارد باعث می‌شود تا اکسیژن به گلبول قرمز متصل شده و توسط مویرگ‌ها به بافت‌های مختلف بدن برسد. ازآنجایی که تمام سلول‌های بدن انسان برای زنده ماندن به اکسیژن وابسته‌اند، کمبود آن باعث هیپوکسی شده و گسترهٔ وسیعی از مشکلات را به‌همراه دارد. کم‌خونی انواع گوناگونی دارد که هر یک علت خاص خود را دارند. این بیماری بر اساس‌های گوناگونی طبقه‌بندی می‌شود، مثل ریخت‌شناسی گلبول‌های قرمز، مکانیسم‌های اتیولوژیک و غیره. سه دستهٔ اصلی عبارتند از: ازدست رفتن حجم زیادی از خون (خون‌ریزی‌های حاد یا مزمن)، ازبین‌رفتن سلول‌های خونی (همولیز) و کمبود تولید سلول‌های خونی. از علل مهم افزایش تخریب ویا از دست دادن گلبولهای قرمز می توان به خونریزی بدلایل مختلف از جمله حادثه وتصادف، خونریزی های گوارشی، خونریزی های ماهیانه در زنان و. . . اشاره کرد علاوه بر این تخریب گلبولهای قرمز در بیماریهای ارثی بیماریهایی مثل اختلالات متابولیسم کلسترول وبیماری شدید کبدی وکمبود آنزیم G6PD ( بیماری فاوویسم ) دیده می شود. برخی عفونت ها مثل مالاریا وسمومی مثل سم عقرب، سم مار، نیتروفورانتوئین، فنازوپیریدین، نفتالین، آب اکسیژنه و هم در تخریب گلبولهای قرمز نقش دارند. بعضی بیماریهای عروقی که تحت عنوان واسکولیت از آنها یاد می شود و نیز بزرگی طحال، از علل دیگر تخریب گلبولهای قرمز است. مدت و نحوه درمان و توصیه های لازم به بیماران و اطرافیان، بسته به علت و منشأ کم خونی، متغیر است. آنمی ناشی از دفع خون بعد از خونریزی سریع، بدن پلاسما را در ظرف 3 - 1 روز جایگزین می‌کند اما این امر یک غلظت پایین گویچه‌های سرخ خون را به جای می‌گذارد. اگر خونریزی دومی بوجود نیاید، غلظت گویچه‌های سرخ خون معمولا در ظرف 6 - 3 هفته به حد طبیعی باز می‌گردد. در خونریزی مزمن، شخص بکرات نمی‌تواند مقدار کافی آهن از روده جذب کند تا هموگلوبین را به همان سرعتی که از دست می‌دهد، تشکیل دهد. در این حال گویچه‌های سرخ با هموگلوبین بسیار کم در داخلشان تولید می‌شوند و منجر به بروز آنمی هیپوکرومیک میکروسیتی می‌شوند. آنمی آپلاستیک آپلازی مغز استخوان به آن معنی است که مغز استخوان فاقد عمل طبیعی خود است. به عنوان مثال، شخصی که در معرض تشعشع گاما از یک انفجار هسته‌ای قرار می‌گیرد ممکن است دچار تخریب کامل مغز استخوان و متعاقب آن در ظرف چند هفته مبتلا به آنمی کشنده شود. به همین ترتیب درمان بیش از حد با اشعه ایکس، بعضی مواد شیمیایی صنعتی و حتی داروهایی که شخص ممکن است نسبت به آنها حساس باشد می‌توانند همین اثر را ایجاد کنند. آنمی مگالوبلاستی فقدان ویتامین B12، اسید فولیک و فاکتور داخلی مخاط معده می‌توانند منجر به تولید مثل بسیار آهسته اریتروبلاستها شوند. در نتیجه، این سلولها بسیار بزرگ شده و شکلهای غیر عادی پیدا می‌کنند و مگالوبلاست نامیده می‌شوند.