دانلود مقالات ISI درباره آتروفی + ترجمه فارسی

آتروفی (Atrophy) به معنی تحلیل ‌رفتگی پوست یا بافت یا عضوی که رشد بهنجار داشته ‌است می باشد. در آتروفی تعداد سلولها تغییری نمی‌کند بلکه اندازه و محتویات آنها کاهش می‌یابد. البته به صورت غیر دقیق به مواردی که بافتها کاهش حجم همراه با کاهش تعداد سلولها دارند نیز گاه آتروفی می‌گویند. آتروفی معمولا به علت اختلال در خونرسانی بافت و یا کار نکشیدن از عضو بوجود میاید. مثال معمول آن آتروفی عضله است. آتروفی عضله به معنی لاغر شدن و ضعیف شدن عضله است. آتروفی عضله میتواند بدنبال کاهش جریان خون عضله و یا فلج شدن اعصاب حرکتی عضله و یا عدم استفاده طولانی مدت از عضله ایجاد شود. آتروفی عضله می تواند به دنبال کاهش جریان خون به عضله و یا فلج شدن اعصاب حرکتی عضله و یا استفاده نکردن طولانی‌مدت از عضله ایجاد شود. هنگامی که تعداد معینی از سلول های یک عضو گرفتار شوند، کل عضو یا بافت کوچک می شود و آتروفی رخ می دهد، بر این مطلب باید تأکید شود که اگر چه ممکن است عملکرد سلول های آتروفیک کاهش یابد اما این سلول ها، سلول های مرده نیستند. آتروفی ناشی از کاهش ساخت و افزایش تخریب پروتئین در سلول است. ساخت پروتئین به علت کاهش فعالیت متابولیک کاهش می یابد که می تواند علت های متعددی داشته باشد. به عنوان مثال در دوران یائسگی به علت از دست دادن تحریک هورمونی آتروفی رخ می دهد و یا بعد از زایمان اندازه رحم کوچک می شود که هم به دلیل آتروفی و هم آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول) است و این فرایندها طبیعی هستند. در بیشتر افراد، آتروفی عضلانی به دلیل استفاده ناکافی از عضلات رخ می دهد. افرادی که شغل های نشسته دارند، افرادی که بیمارند و کمتر حرکت می کنند، می توانند باعث کاهش اندازه عضله و ضعف آن شوند. این نوع آتروفی با ورزش و تغذیه مناسب برطرف می شود. افرادی که بستری هستند، بیشترین آتروفی عضلانی خواهند داشت. فضانوردانی که دور از جاذبه زمین هستند، بعد از چند روز بی وزنی، انقباض عضلانی را از دست خواهند داد. آتروفی می تواند علت پاتولوژیک (آسیب شناختی، غیرطبیعی) هم داشته باشد. به عنوان مثال از کاهش خونرسانی، تغذیه ناکافی، قطع عصب یک عضله و … می توان نام برد. یکی از مثال های آن زمانی است که عضله کار نکند. به عنوان مثال زمان گچ گرفتن که به علت کاهش بار کار سلول آتروفی رخ می دهد. با ورزش کردن منظم می توان جلوی آتروفی عضلانی ناشی از عدم استفاده از عضله را گرفت. پیاده روی و شنا از بهترین ورزش ها برای سلامت عضلات می باشند. غذاهای پروتئینی را مصرف کنید. یکی از مهم ترین ترکیبات عضله، پروتئین می باشد. غذاهای پروتئینی می توانند از آتروفی عضلانی جلوگیری کنند و یا پیشرفت آتروفی را کند کنند. غذاهای پروتئینی شامل: آجیل، گوشت ها، تخم مرغ و لبنیات می باشد. غذاهای کم چرب مصرف کنید. کاهش وزن پیدا کنید. افزایش وزن باعث بد عملکردن عضلات می شود. میوه ها و سبزیجات مصرف کنید. منیزیم برای درست عمل کردن عضلات مهم است. کدو تنبل، موز، چغندر، اسفناج و دیگر سبزیجات برگ سبز منبع غنی از منیزیوم می باشند.