دانلود مقالات ISI درباره داروی ضد اضطراب + ترجمه فارسی

داروی ضد اضطراب علاوه بر ایجاد احساس بر طرف شدن تنش عضلانی، احساس آرامش و آسودگی را نیز به همراه می‌آورند. این داروها در درمان اختلال‌های اضطراب مورد استفاده قرار گرفته‌اند. داروهای ضد اضطراب مانند دیازپام، اکسازپام، آلپرازولام (زاناکس) (Xanax) فعالیت سمپاتیک مغز را به اندازه‌ای کاهش می‌دهند که پاسخ‌های اضطراب کاهش یابند یا باز داری می‌شوند. بنزودیازپینها مانند کلرودیازپوکساید، دیازپام، اکسازپام و آلپرازولام از جمله داروهای ضد اضطراب هستند. از داروهای دیگری مانند مپروبامات و پروپرانولول نیز گاه استفاده می‌شود. عوارض جانبی داروهای ضد اضطراب: معمولا” هرچه دوز این داروها بالاتر باشد، عوارض جانبی بیشتری نیز درپی خواهد داشت. با این حال، برخی از افراد، حتی در دوزهای پایین بنزودیازپین‌ها دچار احساس خواب آلودگی، گیجی، آشفتگی و ناهماهنگی می‌شوند، حتی برخی افراد، روز بعد نیز احساس خماری ناشی از دارو را تجربه می‌کنند. اثرات متناقض داروهای ضد اضطراب: با وجود خصوصیات سداتیو (آرام‌بخش) این داروها، برخی از افراد حالات هیجانی متناقض را تجربه می‌کنند. شایع‌ترین واکنش‌های متناقض عبارتند از: افزایش اضطراب، تحریک‌پذیری و بی‌قراری. با این حال، عوارض شدیدتری نیز می‌تواند رخ دهد، از جمله: 1- مانیا (شیدایی) 2- خصومت و خشم 3- رفتار پرخاشگرانه و تکانشی 4- توهم. عوامل خطرساز داروهای ضد اضطراب: هر فردی با مصرف داروهای ضد اضطراب، می‌تواند اثرات جانبی ناخوشایند یا خطرناک را تجربه کند. اما این افراد در معرض خطر بیشتری هستند: افراد بالای 65 سال، زنان باردار، افراد دارای سابقه مصرف مواد مخدر.