دانلود مقالات ISI درباره رسوب + ترجمه فارسی

رسوب(به انگلیسی: (Depositionیا ته نشست به هر ذره ای که توسط جریان سیال، منتقل شده و سرانجام نهشته شود، گفته می شود. رسوب ها در بیشتر مواقع توسط آب (فرآیندهای رودخانه ای)، باد و یخچال های طبیعی منتقل می شوند. نهشته های شن های ساحل و مجرای رودخانه ها نمونه هایی از انتقال و نهشتگی رودخانه ای هستند، هر چند که رسوبات، اغلب بیرون از آب ساکن یا آرام دریاچه ها و اقیانوس ها، ته نشین می شود. تپه های شنی بیابان و لس ها نمونه هایی از انتقال بادی و نهشتگی هستند. نهشته های سنگ های یخچالی و یخرفت، هم نمونه هایی از رسوب های منتقل شده یخی هستند. چنانچه داخل کتری و یا سماور خود را نگاه کنید متوجه می شوید که پس از گذشت چند ماه لایه ای گچ مانند در جداره آن ها ایجاد میشود و در صورتی که این لایه برطرف نشود به مرور زمان ضخامت آن بیشتر شده تا جایی که مانع انتقال گرما به داخل کتری یا سماور شده و فرایند جوش آمدن آب را به تعویق می اندازد و اتلاف انرژی را نیز به دنبال دارد. برای رفع رسوب کتری و سماور به عنوان یک راهکار کلی میتوان از سرکه رقیق استفاده کرد. این مشکل رسوب گیری در مورد آبگرمکن و سایر مبدل های حرارتی نیز اتفاق میفتد که اصلا جای نگرانی وجود ندارد و یک امر طبیعی است. هنگامی که حس کردید آبگرمکن خوب می سوزد و شعله آن به حد کافی است اما آب گرم نمیشود و در حد ولرم است و یا حجم آب گرم کمتر و کمتر میشود همه این ها حاکی از این است که در جدار لوله ها رسوب ایجاد شده و همین رسوب باعث کاهش قطر لوله و کاهش انتقال حرارت از کوره به آب داخل لوله میشود و مشکلات اینچنینی را موجب میشود. تاریخچه و سیر تحولی: تا قبل از سال 1815 میلادی بیشتر مطالعات بر اساس چینه شناسی بود و از شکل هندسی، تعیین ضخامت و ارتباط جانبی رسوبات با یکدیگر استفاده می‌گردید. در سال 1815، ویلیام اسمیت نقشه زمین شناسی انگلستان را تهیه کرد و گسترش و قرار گرفتن توالی سنگ های رسوبی منطقه را با شکل نشان داد. هنری سربی از سال 1859 از میکروسکوپ پلاریزان جهت مطالعه سنگ های رسوبی استفاده کرد و مقاله‌ای در سال 1879 در انجمن زمین شناسان لندن ارائه نمود که در آن اهمیت میکروسکوپ پلاریزان را در مطالعه سنگ های رسوبی بیان داشت، که این خود یکی از مهم ترین پیشرفت‌های رسوب شناسی محسوب می‌شود. بر همین اساس هنری سربی به نام "پدر پتروگرافی" لقب گرفت. در سال 1891 برای اولین مرتبه رسوبات عهد حاضر کف دریاها بوسیله کشتی چالنجر به سطح آب آورده شد و مورد مطالعه قرار گرفت. در سال 1919 ونتورث نیز مقاله‌ای در رابطه با اندازه و گرد شدگی ذرات در سنگ های آواری ارائه کرد که قدم بسیار بزرگی در تقسیم بندی اندازه ذرات بوده است. گرابو درسال 1904 مقالهای درباره طبقه‌بندی سنگ ها و بعدها در سال 1913 کتابی تحت عنوان "اصول چینه شناسی" نوشت که تمام مسائل رسوب گذاری تا زمان خود را در آن نیز عنوان نمود که این خود یکی از پیشرفت های مهم در رسوب شناسی می‌باشد. هنز کلوز در سال 1938ساختمان های رسوبی را مورد بررسی قرار داد و از مطالعه آنها میزان انرژی محیط و هم چنین جهت حرکت رسوبات از منشا به حوضه رسوب گذاری را تفسیر نمود. در سال 1942، "کینگ" رخساره‌های مختلف رسوبی را تعبیر و تفسیر نمود بالاخره در سال 1952 گارلز به مطالعه ژئوشیمیایی رسوبات(اختصاصات فیزیک و شیمیایی مانند PH و Ehپرداخت. از آن زمان به بعد نیز تحقیقات زیادی در زمینه‌های مختلف رسوب شناسی توسط محققان این رشته در سراسر جهان انجام گردیده و یا در حال انجام است. محیط دریایی از نظر نوع رسوبات: محیط بین جذر و مد: این منطقه بین حد جذر و مد دریا را فرا می‌گیرد. رسوبات این ناحیه از نوع رسوبات تخریبی حمل شده از خشکی شامل قطعه سنگها، قلوه سنگها، ماسه‌ها، گلها و مقداری مواد آلی است. منطقه کم عمق: از حد جذر و مد تا عمق 200 متر را شامل می‌شود. رسوبات این منطقه مخلوطی از مواد درشت تا ریز دانه حاوی صدف و بقایای جانوران دریایی است. منطقه نیمه عمیق: این منطقه از عمق 200 تا 2000 متر گسترش دارد. این رسوبات شامل رسوبات تخریبی دانه ریز همراه با مقدار کمی از بقایای پلانکتون ها مانند گلهای آبی رنگ، روزنه داران و آهک است. همچنین حوزه‌های اسکلت مرجانها، صدف نرمتنان، خار پوستان و روزنه داران در این رسوبات دیده می‌شود. سطح عمیق: منطقه عمیق تر از 10000 متر را شامل می‌گردد. اغلب رسوبات این قسمت از نوع رسوبات شیمیایی از جمله آهک و مارن(مخلوط آهک و رسی)، رسها و خاکسترهای آتشفشانی تشکیل شده است. سنگهای آذرین قلیایی نیز در مجاورت و یا در بین سنگهای رسوبی دیده می‌شود.